Konkurs wydawnictwa AVALON (I ed.) – wyniki
czwartek, 26 kwietnia 2018 09:32
1. Książę ten, będący zwierzchnim władcą całej Polski, został zabity podczas zjazdu książąt dzielnicowych w wyniku zdradzieckiego ataku oddziału Pomorzan. Zgodnie z przekazami historycznymi, do ataku miało dojść kiedy władcy przebywali w łaźni. Książę zdążył wskoczyć na konia i zaczął uciekać, ale wtedy został postrzelony. Pomnik poświęcony tym wydarzeniom ukazuje nagiego jeźdźca z wbitą w ciało strzałą. O jakiego księcia chodzi?
Leszek Biały
2. Książę ten, będący władcą Mazowsza, został zabity przez Litwinów i Prusów (niektóre źródła podają także jako sprawców Rusinów) podczas najazdu na jego ziemie. Część przekazów historycznych wskazuje, że po uśmierceniu księcia najeźdźcy spalili jego ciało zgodnie ze swoimi pogańskimi zwyczajami. Tragedia nastąpiła po zdobyciu przez napastników grodu, gdzie wraz z księciem przebywał jego najstarszy syn, który dostał się do niewoli. O jakiego księcia chodzi?
Siemowit I (albo Ziemowit I)
Niemal wszystkie odpowiedzi, które otrzymaliśmy, były poprawne. Dziękujemy za nadesłane odpowiedzi i gratulujemy wiedzy uczestnikom konkursu. Po losowaniu nagrody książkowe trafiają do następujących osób:
Mateusz Dziuba
Joanna Galar
Jacek Janusz
[Flying Colors] Bitwa koło przylądka St. Vincent 1797 – Raleen vs Silver, 09.04.2018
wtorek, 17 kwietnia 2018 13:13
Bitwa koło przylądka St. Vincent (14.II.1797) to jedna z tych bitew, które utorowały drogę późniejszej karierze admirała Horatio Nelsona. Tutaj był on jeszcze komodorem (pierwszy stopień admiralski we flocie angielskiej, pomiędzy komandorem a kontradmirałem). Flotą angielską dowodził admirał Jervis. Anglikom udało się rozdzielić szyk floty hiszpańskiej i złapać ją na niekorzystnej pozycji względem wiatru. Jervis zmusił do odwrotu mniejszą część floty hiszpańskiej, tworzącą ariergardę, a następnie zaatakował większą część. Wtedy właśnie odznaczył się Nelson, który w pewnym momencie, gdy bitwa była już w zaawansowanej fazie, złamał szyk i oderwał się ze swoim zgrupowaniem okrętów by zaatakować Hiszpanów. W wyniku tego manewru udało mu się zdobyć dwa liniowce przeciwnika. Zasiadając do tego scenariusza, zarówno ja jak i mój przeciwnik mieliśmy wielką ochotę zagrać Hiszpanami. Obecność w składzie floty hiszpańskiej legendarnej Santissima Trinidad była tylko jednym z argumentów za tym by spróbować odwrócić bieg historii. Ostatecznie los zdecydował, że Hiszpanie przypadli mnie, zaś mój przeciwnik objął dowództwo nad Anglikami. Na koniec jeszcze jedna uwaga historyczna co do nazewnictwa jednostek występujących w scenariuszu (gdyby kogoś bardziej to interesowało). W kilku przypadkach, zgodnie z opisem scenariusza, do rozgrywki wykorzystano żetony przedstawiające inne okręty o takich samych parametrach, jak te uczestniczące w bitwie. I tak angielski Prince George reprezentowany jest przez żeton Prince of Wales, a hiszpańskie San Francisco de Paulo i San Fermin odpowiednio przez żetony San Francisco de Asis oraz San Justo.
Anglicy – Silver, Hiszpanie – Raleen.
.JPG)
Pozycja obu flot na początku bitwy. Anglicy przecinają szyk floty hiszpańskiej, której większa część pod dowództwem admirała Cordoby (głównodowodzący) znalazła się po prawej stronie angielskiej linii, a mniejsza część pod dowództwem admirała Moreno po lewej stronie. Hiszpanie znajdują się na pozycji In Irons!, czyli idealnie pod wiatr (dla lepszej widoczności nie przykrywaliśmy całej floty hiszpańskiej żetonami pomocniczymi In Irons!). Anglicy płyną z wiatrem wiejącym z ukosa od tyłu, czyli najkorzystniej jak się da. Flota angielska jest jednak rozciągnięta w długą linię, a hiszpańskich okrętów jest ogółem więcej. Słabym punktem Hiszpanów jest natomiast morale.
Poprawiony: wtorek, 17 kwietnia 2018 13:25
[FoGR] Helweci kontra Habsburgowie – rozgrywka w klubie Agresor 07.04.2018
niedziela, 15 kwietnia 2018 07:19
Tego dnia, w słoneczny kwietniowy poranek, młody pasterz dostrzegł schodzące w przełęcz wielobarwne kolumny landsknechtów. Idą grabić – pomyślał – i jedynie sobie znanymi ścieżkami ruszył, aby ostrzec mieszkańców granicznego miasta. Niebawem dzwon w kościele uderzył na alarm i Helweci gotowi byli odeprzeć wroga.
W podobnie słoneczny sobotni dzień mieliśmy okazję zagrać w Klubie Agresor na Wydziale Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej w hipotetyczne starcie z końca XV wieku oparte na zasadach systemu Field of Glory Renaissance (wyd. Osprey). Wojna szwabska, rozpoczęta w 1499 roku, to konflikt tzw. graniczny. Znany jest przede wszystkim z rywalizacji o laur najlepszej piechoty pomiędzy walczącymi w formacjach pikinierskich Szwajcarami i landsknechtami – piechotą niemiecką walczącą według wzorów szwajcarskich, powołaną do życia dzięki reformom wojskowym cesarza Maksymiliana I.
.JPG)
Siły Szwajcarów stanowią trzy regimenty pikinierów oraz lekka jazda i kusznicy. Siły szwabskie złożone są z dwóch regimentów jazdy, w tym ciężkozbrojnych żandarmów, oraz trzech regimentów landsknechtów, oddziału arkebuzerów i artylerii. Siła każdej z armii wynosi ok. 400 punktów (według zasad FoGR). Każda z armii posiada po dwa dowództwa.
Poprawiony: niedziela, 15 kwietnia 2018 07:22
XI Podwawelskie Spotkanie z Grą Historyczną i Strategiczną
czwartek, 12 kwietnia 2018 21:06
Wydaje się jednak, że na niedostatek różnorodności oferty nikt nie mógł narzekać. Nie podejmuję się nawet wyliczyć tytułów rozegranych (czy przynajmniej rozłożonych na stole) gier, myślę, że jakiś pogląd dadzą tu zdjęcia. Cadrach w swojej relacji opisał już dwie epickie partie: „Falling Sky” i „Gwiezdnego Kupca”, w pierwszej brałem udział i muszę się zgodzić ze znaczną częścią wymienionych przezeń krytycznych uwag – cóż, takie są COINy. Mnie jednak dużo bardziej przypadł do gustu „Pax Rennaissance”, gra niby dużo bardziej „kalejdoskopowa” i abstrakcyjna, ale w kolejnej partii zacząłem już dostrzegać za tą abstrakcją bardzo ciekawą próbę oddania realiów – to też symulacja, ale tak niepodobna do innych, że początkowo wydaje się z historią nic wspólnego nie mieć. Konfuzję graczy najlepiej oddają chyba pytania znakomitego skądinąd w grach zespołowych Jurka „Feniksa” – „to w sumie którzy tu są moi?” i nasze zgodne odpowiedzi „żadni… i wszyscy”. Po prostu, jest to gra o manipulacji z zewnątrz imperiami i religiami, bez trwałego wiązania się z żadną z nich.
Nie chciałbym, by ta krótka relacja zdominowana została przez moje wspomnienia, wspomnę więc tylko krótką i dość niezrównoważoną partię HISa, wygraną przez Jurka Osmanami (zdecydowanie nie należy dawać Jurkowi Osmanów, jeśli gra Hiszpanami, przynajmniej ma kto go powstrzymać). Rozegrane były kolejne partie „Sukcesorów”, „Time of Crisis”, „Rising Sun” – gry w japońskich klimatach fantasy, dopuszczalnych jednak w ramach szerokiej formuły mojego konwentu – w liczbie rozgrywek dominował, tradycyjnie już, „Quartermaster General 1914”. Odnotować też należy zadziwiającą stabilność gustów Arshenika i Magnuma, którzy do kolejnych trzech partii „Triumph & Tragedy” zawsze znajdowali trzeciego chętnego. I mam nadzieję, że kiedyś ja sam zostanę dobrany do tego odstręczającego na pierwszy rzut oka tytułu (który na drugi rzut oka tak bardzo odstręczający już nie jest).
Przed nami kolejne miesiące konwentowej posuchy, być może do Muszyny, być może do Niepołomic, mam jednak nadzieję, że wypełnią go spotkania w bardziej kameralnym gronie i sam zamierzam poniekąd do tego się przyczyniać. Poniżej parę fotek wykonanych przez Wally’ego, który nie tylko w tym zakresie okazuje się znakomitym współorganizatorem…
.jpg)
Santa i Hamilkar zaczynają konwent od „Hands in the Sea”
Poprawiony: sobota, 14 kwietnia 2018 07:41
Z notatnika giercownika (XI Podwawelskie Spotkanie z Grą Historyczną i Strategiczną)
środa, 11 kwietnia 2018 19:57
Przybyłem do Krakowa w piątek niedługo po południu. Nie zdążyłem jeszcze nawdychać się miejskich spalin, gdy podjechał po mnie Wally i ewakuował na teren konwentu. W piątek ludzi było niewielu. Widziałem odseparowane trzy lub cztery grupki i pary grających, i to wszystko. Byłem jednak pochłonięty dość długą rozgrywką i wiele rzeczy mogło umknąć mojej uwadze. Jedyne, co mogę napisać, to o odbytych rozgrywkach.
Graliśmy w Falling Sky. Autor gry uznał, że podział sił na cztery strony najlepiej odda konflikt interesów w starożytnej Galii. W tej wersji galijskiej rzeczywistości przyszło mi grać Rzymianami, Samuel wziął Haeduów, Wally prowadził Belgów, a Jurek Arvernów. Mechanika gry steruje Germanami, którzy często wpadają z wizytą na galijskie pastwiska. W rozgrywce, którą toczyliśmy, był moment, że Germanie kontrolowali wschodnie rubieże Galii od granicy z Belgią poprzez ziemie Trewerów i Helwetów aż po Prowincję i włącznie z nią. Gdyby plansza była większa, być może poszliby na Rzym. Mogą być zatem liczącą się siłą, jeśli gracze zlekceważą zagrożenie z ich strony. Germanie są jedynym elementem gry, który mi się w niej spodobał. W miarę interesujący wydał mi się też układ etapu. Kolejność ruchów jest w nim określana losowo poprzez pociągnięcie karty, która wskazuje, kto jest Pierwszy, kto Drugi itd., ale na tym procedura się nie kończy. Pierwszy gracz wybierając jedną z dostępnych opcji ruchu jednocześnie określa możliwości odpowiedzi Drugiego gracza. Innymi słowy Pierwszy decyduje poniekąd, czego Drugi w swojej turze nie będzie mógł zrobić. W grze czteroosobowej, gdzie jest jeszcze Trzeci i Czwarty, tego rodzaju mechanika wprowadza różne możliwości blokowania przeciwników, zwykle strony wygrywającej. Trudno mi po jednej rozgrywce powiedzieć, na ile od umiejętności każdego gracza zależy jego zdolność do omijania blokad ruchów, które inni gracze nań narzucają, a na ile jest to element całkowicie losowy, określany doborem kart i ewentualnie dogadywaniem się między sobą pozostałych graczy w ramach chwilowych sojuszy.
Poprawiony: sobota, 14 kwietnia 2018 07:54
Konkurs wydawnictwa AVALON (I edycja)
środa, 04 kwietnia 2018 08:51
We współpracy z wydawnictwem AVALON mamy przyjemność zaprosić Was do udziału w konkursie historycznym, który wspólnie organizujemy. Nagrodami w konkursie są książki wydawnictwa AVALON z serii poświęconej władcom średniowiecznym, ufundowane przez wydawnictwo. Aby wziąć udział w losowaniu nagród należy odpowiedzieć prawidłowo na dwa pytania. Do wygrania są trzy nagrody książkowe. Każdy z trzech nagrodzonych będzie mógł sobie wybrać jedną pozycję spośród poniższych biografii władców średniowiecznych wydanych przez wydawnictwo AVALON:
1. Bezprym
2. Leszek inowrocławski
3. Bolesław II Przemyślida
4. Jan II żagański
5. Knut Wielki
6. Konrad mazowiecki
PYTANIA KONKURSOWE
1. Książę ten, będący zwierzchnim władcą całej Polski, został zabity podczas zjazdu książąt dzielnicowych w wyniku zdradzieckiego ataku oddziału Pomorzan. Zgodnie z przekazami historycznymi, do ataku miało dojść kiedy władcy przebywali w łaźni. Książę zdążył wskoczyć na konia i zaczął uciekać, ale wtedy został postrzelony. Pomnik poświęcony tym wydarzeniom ukazuje nagiego jeźdźca z wbitą w ciało strzałą. O jakiego księcia chodzi?
2. Książę ten, będący władcą Mazowsza, został zabity przez Litwinów i Prusów (niektóre źródła podają także jako sprawców Rusinów) podczas najazdu na jego ziemie. Część przekazów historycznych wskazuje, że po uśmierceniu księcia najeźdźcy spalili jego ciało zgodnie ze swoimi pogańskimi zwyczajami. Tragedia nastąpiła po zdobyciu przez napastników grodu, gdzie wraz z księciem przebywał jego najstarszy syn, który dostał się do niewoli. O jakiego księcia chodzi?
Odpowiedzi należy nadsyłać na adres:
Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
do dnia 25 kwietnia 2018. Ogłoszenie wyników wraz z podaniem prawidłowych odpowiedzi nastąpi w ciągu trzech dni od upływu terminu do nadsyłania odpowiedzi.
Poprawiony: środa, 04 kwietnia 2018 11:50
Więcej artykułów…
Strona 1 z 190
