II Memoriał Tomasza Bulzackiego

Za nami II Memoriał Tomasza Bulzackiego. Impreza stawia sobie za cel upamiętnienie naszego zmarłego pod koniec 2015 roku kolegi, założyciela i pierwszego prezesa klubu „Agresor”. Przypominamy o nim i wspominamy go w taki sposób, w jaki prawdopodobnie najbardziej by sobie życzył – nad planszą. Impreza terminem nawiązuje do daty jego pogrzebu, który odbył się w styczniu 2016 roku. Mam nadzieję, że w tych dniach spogląda na nas z zaświatów szczególnie życzliwie. Konwent odbywa się w klubie „Agresor”, w gościnnych podwojach Wydziału Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, którego Tomek był absolwentem. Sam Wydział jest jednym z najlepszych miejsc do studiowania w naszym kraju, gwarantującym znalezienie pracy zgodnej z kierunkiem studiów, a przy tym bardzo przyjaznym dla studentów.

Konwent traktujemy jako imprezę integracyjną naszego klubu, jednocześnie jesteśmy otwarci na graczy z całej Polski. Znajdzie się tu miejsce dla wszystkich, od fanów gier wojennych i bitewnych, poprzez eurogry, po erpegowców. Szczególną grupę stanowią fani gry Star Wars: Destiny, którzy od paru miesięcy na dobre się u nas zadomowili i chyba zostaną już na stałe. Ze względu na powyższe impreza ma charakter przekrojowy. Nie będę się nawet starał wyliczać wszystkich tytułów, które zagościły na stołach. Zdecydowaną większość widać na zdjęciach, ale jak to zwykle bywa, jest to mój subiektywny wybór. Cieszę się, że pojawiły się zupełnie nowe osoby i że ci, którzy byli na imprezie, spróbowali gier niekoniecznie odpowiadających temu w co najczęściej do tej pory grywali. Warto poszerzać horyzonty. Mam nadzieję, że wszyscy dobrze się bawili i że spotkamy się za rok w jeszcze większym gronie.

Rozgrywka we Friedricha (wyd. Histogame) była jedną z kilku wieloosobowych partii podczas II Memoriału Tomasza Bulzackiego. Zmagania rozpoczęły się w sobotę i były kontynuowane w niedzielę. Ostatecznie zwyciężyła Francja, która wykazała się największą wytrwałością i niemałym jak na swoje możliwości duchem bojowym. W tle rozgrywka w Ostrołękę 16 lutego 1807 (wyd. Instytut Wydawniczy Erica).

Poprawiony: wtorek, 21 stycznia 2020 15:29

Więcej…

Taktyka piechoty brytyjskiej w epoce napoleońskiej 1792-1815

Informacje o książce
Autor: Philip Haythornthwaite
Tłumaczenie: Grzegorz Smółka
Wydawca: Napoleon V
Seria: Elite
Rok wydania: 2019
Stron: 65
Wymiary: 24,9 x 18,5 x 0,6 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-8178-045-2

Recenzja
Nieco ponad trzy lata temu, recenzując bliźniaczą pozycję „Taktyka piechoty francuskiej w epoce napoleońskiej 1792-1815”, autorstwa Paddy Griffitha, komplementowałem wydawnictwo Napoleon V za to, że z powodzeniem rozwija serię polskich Osprey’ów, wydając coraz to nowe publikacje. Niestety, nic co dobre nie trwa wiecznie, i o ile w serii nadal pojawiają się nowe tytuły, to z epoki napoleońskiej od tamtego czasu ukazało się ich bardzo niewiele. Po początkowych zachwytach i wybuchach entuzjazmu płynących z samego faktu, że książki z tej serii ponownie pojawiły się na polskim rynku wydawniczym, w naszym rodzimym języku, obecnie spotykają się one coraz częściej z krytyką. Czy zawsze zasłużenie to inna sprawa.

Więcej…

Taktyka zimowa i górska w II wojnie światowej

Informacje o książce
Autor: Stephen Bull
Tłumaczenie: Maciej Balicki
Wydawca: Napoleon V
Seria: Elite
Rok wydania: 2016
Stron: 67
Wymiary: 25 x 18,6 x 6 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-65652-48-5

Recenzja
Ze względu na specyfikę klimatu panującego w Europie Wschodniej znaczna część walk stoczonych podczas II wojny światowej na froncie wschodnim miała miejsce w zimie. Był to największy front tej wojny. Okresowo zimowe warunki dawały się we znaki także żołnierzom walczącym na innych teatrach. Są one także stałym czynnikiem podczas walk w górach. Stąd to doświadczenia jednostek górskich stały się punktem wyjścia do opracowywania właściwej dla tego środowiska geograficznego taktyki walki. W tym ostatnim przypadku pojawiają się jednak dalsze czynniki, choćby związane ze wspinaczką i poruszaniem się w trudnym terenie. Książka Stephena Bulla „Taktyka zimowa i górska w II wojnie światowej” stara się przedstawić te zagadnienia, przy czym mimo formalnego rozdzielenia, w wielu przypadkach są one traktowane przez autora łącznie.

Więcej…

II Memoriał Tomasza Bulzackiego – zapowiedź imprezy

Chciałbym serdecznie zaprosić wszystkich na II Memoriał Tomasza Bulzackiego. Jest to konwent gier planszowych, bitewnych, RPG i wszelkich innych organizowany corocznie w klubie AGRESOR, ku pamięci naszego zmarłego pod koniec 2015 r. kolegi i zarazem założyciela oraz pierwszego prezesa klubu AGRESOR – Tomasza Bulzackiego. Impreza odbędzie się w miejscu, gdzie działa klub AGRESOR, czyli na Wydziale Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, przy ul. Nowowiejskiej 20, na 5 piętrze budynku Wydziału (sale: 516, 519, 520, 548, dodatkowo w piątek możliwe jest wykorzystanie kilku dalszych sal). Ś. p. Tomasz Bulzacki był absolwentem Wydziału i członkiem samorządu studenckiego. To dzięki jego aktywności i zaangażowaniu w latach 90-tych powstał klub AGRESOR, po kilkuletniej przerwie reaktywowany pod koniec 2007 r. i odtąd działający nieprzerwanie do dnia dzisiejszego.

Impreza odbędzie się w dniach 17-19 stycznia 2020 (piątek – niedziela).

Piątek (17.01.2020) – godz. 16.30-22.00

Sobota (18.01.2020) – godz. 10.00-22.00

Niedziela (19.01.2020) – godz. 10.00-18.00

W niedzielę czas zakończenia imprezy będzie zależny od tego czy znajdą się chętni by grać dłużej niż do godz. 18.00 (wtedy istnieje możliwość wydłużenia go, maksymalnie do godz. 22.00). Z kolei jeśli w niedzielę po godz. 17.00 nie będzie już chętnych do grania, zakończymy godzinę wcześniej. W piątek impreza będzie połączona z tradycyjnym klubowym spotkaniem z grami, które zawsze odbywają się w AGRESORZE w piątkowe wieczory.

Chciałbym również poinformować, że nasz portal objął patronat nad imprezą.

Poprawiony: niedziela, 26 stycznia 2020 09:04

Więcej…

Samochód pancerny wz. 29 w latach 1929-1939

Informacje o książce
Autor: Michał Kuchciak
Wydawca: Napoleon V
Rok wydania: 2019
Stron: 230
Wymiary: 24,1 x 17 x 1,8 cm
Oprawa: twarda
ISBN: 978-83-8178-101-5

Recenzja
Chyba każdy, kto postudiował odpowiednio długo i został zmuszony do napisania czegokolwiek naukowego (lub spełniającego akademickie standardy) przeżył pewną chwilę rozczarowania. Kontakt z językiem naukowym i wytycznymi promotorskimi to taka „próba wody” (lub jej lania) przed wstąpieniem na jakikolwiek poważniejszy stopień kariery np. historyka. Na ile jeszcze pamiętam ze swoich studiów, to od lat toczy się w Polsce dyskusja na temat celowości utrzymywania tego standardu, szczególnie w dyscyplinach humanistycznych. Zwłaszcza, że w wielu krajach podejście do tematu jest bardzo zróżnicowane. Wykorzystywana przeze mnie (do magisterki) literatura skandynawska w dominującej większości była uznawana przez Skandynawów za naukową, a u nas swobodny język i inne cele pracy zakwalifikowałby ją jako popularnonaukową.

Więcej…