[Flying Colors] Bitwa u przylądków Wirginii 1781 – Raleen vs Silver, 08.07.2018

Bitwa u przylądków Wirginii (5.IX.1781) zwana też bitwą w Zatoce Chesapeake to bitwa morska między flotami francuską i angielską, która przesądziła o niepodległości Stanów Zjednoczonych. Bitwa taktycznie uchodzi za nierozstrzygniętą, ale strategicznie stanowiła klęskę floty angielskiej. Jej znaczenie polegało na tym, że uniemożliwiła wsparcie oddziałów gen. Charlesa Cornwallisa w Wirginii i doprowadziła do kapitulacji armii angielskiej oblężonej w Yorktown. Francuzami dowodził kontradmirał Francis Joseph Paul, markiz de Grasse Tilly, Anglikami kontradmirał Thomas Graves. W wyniku bitwy Francuzi mieli 2 jednostki uszkodzone, a Anglicy 5 uszkodzonych i 1 zniszczoną (i samozatopioną). Jeśli chodzi o scenariusz, to na tle innych jest on o tyle wyjątkowy, że flota francuska ma wyraźną przewagę w Audacity (współczynnik oddający morale, czy szerzej waleczność, floty). Francuzi mają Audacity 2, zaś Anglicy 0. We grze to flota angielska ma zazwyczaj Audacity na poziomie 1 albo 2 (niemal zawsze o 1-2 wyższe od przeciwnika). Generalnie jest to zgodne z prawdą, bo epoka ta to czasy dominacji Wielkiej Brytanii na morzach i oceanach.

Francuzi – Silver, Anglicy – Raleen.

Pozycje flot na początku bitwy. Francuzi płyną skosem pod wiatr, uformowani w długą linię (na zdjęciu powyżej nie widać wszystkich okrętów). Anglicy znajdują się na dobrej pozycji względem wiatru (na nawietrznej). To ich główny atut w tej bitwie. Flota angielska jest mniejsza, do tego posiada nieco słabsze jednostki. W połączeniu z niższym Audacity, jeśli patrzeć na sam skład i jakość jednostek, daje to przewagę Francuzom.

Poprawiony: środa, 11 lipca 2018 12:58

Więcej…

XV Galicyjskie Manewry Strategów – zapowiedź imprezy

Poprawiony: poniedziałek, 09 lipca 2018 17:39

Więcej…

Wojna krymska 1853-1856. Część 4: Działania sprzymierzonych: marzec – wrzesień 1854

Artykuł stanowi część niewydanej książki autora poświęconej wojnie krymskiej.

Przybycie i pobyt armii sprzymierzonych w Turcji
Zachodni sojusznicy przystąpili do formowania kontyngentów sił lądowych przeznaczonych do wsparcia sił tureckich jeszcze przed formalnym przystąpieniem do wojny z Rosją. 24 marca 1854 r. Napoleon III podpisał rozkaz, którym formalnie powołał do życia „Armię Wschodnią”.¹ Jednostki, które następnie weszły w skład tej armii, koncentrowały się już od stycznia we francuskich portach śródziemnomorskich. W Marsylii i Tulonie w marcu rozpoczęto załadunek sprzętu, zaopatrzenia oraz wkrótce potem oddziałów. Tuż po rozpoczęciu wojny konwój statków transportowych wiozący pierwszą dywizję wyruszył z Marsylii i 8 kwietnia przybył do Gallipoli. Sukcesywnie, do połowy maja na Gallipoli przerzucono 22 tysiące żołnierzy.

Poprawiony: wtorek, 07 sierpnia 2018 07:47

Więcej…

Wojna krymska 1853-1856. Część 3: Kampania dunajska: październik 1853 – czerwiec 1854

Artykuł stanowi część niewydanej książki autora poświęconej wojnie krymskiej.

Siły przeciwników
W chwili wybuchu wojny siły rosyjskie w księstwach naddunajskich składały się z 4 korpusu piechoty (trzy dywizje piechoty, dywizja lekkiej kawalerii, artyleria organiczna) liczącego 57 794 żołnierzy, części 5 korpusu piechoty (dwie niepełne dywizje z artylerią) w sile 21 805 ludzi oraz trzech pułków kozackich – 1944 jeźdźców.¹ Na czele Armii Dunajskiej stał książę Michał Gorczakow, dla którego pełniona funkcja była pierwszym w karierze dowództwem nad dużym związkiem taktycznym. Wcześniej przez 22 lata był szefem sztabu w kolejnych armiach, w których dowództwo sprawował jego protektor – książę warszawski I. Paskiewicz. Mimo niewątpliwie posiadanej dużej wiedzy teoretycznej i długiej praktyki w pracy sztabowej M. Gorczakow nie nadawał się na samodzielnego dowódcę. Przez lata przywykł do faktu, iż jest jedynie wykonawcą rozkazów I. Paskiewicza i teraz nie potrafił się przestawić na samodzielne opracowywanie planów działań. Po rozpoczęciu działań wojennych ugrupowanie armii rosyjskiej pozostało więc niezmienione i wyglądało tak, jakby nadal trwał pokój. Prawie cała posiadana kawaleria oraz ponad połowa piechoty – wsparte milicyjnymi formacjami mołdawskimi i wołoskimi liczącymi 6000 słabo wyszkolonych żołnierzy – rozciągnięte były kordonowo wzdłuż Dunaju. Jedyne większe zgrupowanie wojsk rosyjskich w pobliżu Dunaju stanowił oddział pod dowództwem generała Fischbacha stacjonujący w pobliżu miasteczka Craiova w Małej Wołoszczyźnie (wzmocniona 12 Dywizja Piechoty – około 10 tysięcy żołnierzy). Ponadto w Oltenicy znajdowała się brygada piechoty z 4 korpusu dowodzona przez generała Pawłowa, blokująca ważny strategicznie szlak. Pozostałe siły Armii Dunajskiej stacjonowały wokół Bukaresztu. W przypadku tureckiego ataku oprócz niewłaściwego rozmieszczenia sił, na niekorzyść Rosjan działał także fakt braku jasnych rozkazów. Monitowany przez podwładnych głównodowodzący M. Gorczakow wydał raczej odezwę do armii niż precyzyjny rozkaz. A prawdziwym nonsensem popisał się dowódca 4 korpusu P.A. Dannenberg, który w przypadku przeprawy Turków na zajmowany przez Rosjan brzeg Dunaju polecił podwładnym „nie rozpoczynać z nimi walki, a jedynie nie puszczać ich dalej”!²

Poprawiony: poniedziałek, 16 lipca 2018 19:34

Więcej…

[Flying Colors] Bitwa u brzegów Minorki 1756 – Raleen vs Silver, 05.07.2018

Bitwa u brzegów Minorki (20.V.1756) to pierwsza bitwa morska wojny siedmioletniej (1756-1763) między flotami Wielkiej Brytanii i Francji. Siły obu stron pod względem liczebnym były porównywalne, ale Francuzi mieli potężniejsze okręty. Flota angielska płynęła z odsieczą angielskiemu garnizonowi wyspy Minorka. Francuzi zwyciężyli w walce, zaś Anglicy, po naradzie dowódców, postanowili wycofać się w stronę Gibraltaru. Przesądziło to losy garnizonu wyspy. Klęska okazała się dla angielskiego wyższego dowództwa nie do przełknięcia. Dowodzący eskadrą angielską admirał John Byng został skazany przez sąd wojenny i 14 marca 1757 rozstrzelany na pokładzie okrętu HMS Monarch w porcie Portsmouth. Sprawa ta odbiła się głośnym echem w całej Europie.

Anglicy – Silver, Francuzi – Raleen.

Początek bitwy to obie floty płynące równolegle do siebie. Część floty angielskiej została jednak nieco z tyłu. Do tego Anglicy mają z przodu szyku niezbyt silne jednostki.

Poprawiony: piątek, 06 lipca 2018 21:30

Więcej…