Pustynna Burza (Lampart)

O grze, której poświęcona jest ta recenzja, nie znalazłem dotychczas w internecie żadnych materiałów, poza krótkimi, enigmatycznymi wzmiankami na naszym forum sprzed paru lat. Nie ma żadnych opisów, relacji z rozgrywek, recenzji. Tymczasem konflikt, o którym opowiada, uważany jest za jedno z najważniejszych wydarzeń we współczesnej historii militarnej. Wojna w Zatoce Perskiej w latach 1990-1991, której końcowa część przeszła do historii jako operacja „Pustynna Burza” (17.I.1991 – 28.II.1991), miała charakter przełomowy. Przede wszystkim dlatego, że po raz pierwszy na tak dużą skalę pozwoliła zrealizować to o czym na początku XX wieku marzył gen. Giulio Douhet w swojej książce „O panowaniu w powietrzu”. Po drugie, dla Amerykanów była to pierwsza zagraniczna interwencja zbrojna na taką skalę od czasów Wietnamu. Okazała się ona udana, dowodząc, że Stany Zjednoczone są w stanie pełnić skutecznie rolę światowego policjanta. Przynajmniej tak się wówczas wydawało. Gra wydana została w 1992 r., świeżo pod wrażeniem wydarzeń, jakie rozgrywały się w Iraku, co tu i ówdzie da się zauważyć czytając instrukcję.

Poprawiony: poniedziałek, 17 kwietnia 2017 07:36

Więcej…

IX Podwawelskie Spotkanie z Grą Historyczną i Strategiczną

Za nami dziewiąta już edycja Podwawelskich Spotkań z Grą Historyczną i Strategiczną, na Forum Strategie nazywanych w skrócie po prostu „Konwentem Krakowskim”. Od czterech już lat impreza odbywa się cyklicznie dwa razy do roku, wiosną i jesienią, i można powiedzieć, że zdobyła sobie stałe miejsce w kalendarzu naszych strategicznych spotkań. Począwszy od drugiej edycji miejsce też jest stałe, Młodzieżowy Dom Kultury „Dom Harcerza” przy ulicy Reymonta 18 – pół roku temu zmienił się jedynie ważny szczegół, po rozbudowie obiektu dostaliśmy bowiem możliwość korzystania z przestronniejszych, odnowionych pomieszczeń. Jako autor relacji staję więc przed znanym historykowi wyzwaniem – jest dobrze, a jak jest dobrze, to nie ma o czym pisać (ani o czym układać gier strategicznych, nota bene).

Mimo, że tym razem zabrakło dodatkowych atrakcji w postaci gier tradycyjnych, bitewnych czy typu „euro” impreza nie utraciła swojej popularności, a wręcz zyskała, bijąc w tym roku rekord frekwencji (44 osoby zapisane na liście). W tym niemal połowa przyjezdnych, licząc od Zagranicy Dalszej do Bliższej reprezentowane były: Szczecin, Warszawa (ośmiu Gości!), Wrocław, Zamość, Fajsławice, Rzeszów, Pszczyna, Będzin, Katowice, Niepołomice, Burów. Już w piątek zajęliśmy wszystkie przeznaczone dla nas stoliki, w sobotę trzeba było zorganizować 3 dodatkowe stanowiska! (wielkie podziękowania dla MDK, który sprostał temu logistycznemu wyzwaniu).

Nasza „ekspansja terytorialna” z pewnością związana była także ze szczególną popularnością, jaką w tym roku cieszyły się gry dwuosobowe. Choć dominowały CDG, nie zabrakło oczywiście miejsca dla heksów, od mającej już niemal pół wieku „Bitwy na Polach Pelennoru” począwszy, a na świeżo wydanym „Fields o Despair” skończywszy. Ogólnie, każdy znalazł tu chyba dla siebie coś miłego, począwszy od wytrawnych graczy, a skończywszy na najmłodszych uczestnikach w wieku podstawówkowym. Wśród gier wieloosobowych rozegrane były liczne tytuły, mniej wymagające jednak czasowo niż HIS czy NW: „Sukcesorzy”, „Limanowa”, „Pax Renaissance”, „Friedrich”, „Maria”, „Kacper Ryx”, „Gra o tron”, „Magnaci”. Szczególną popularnością cieszył się bardzo udany przerywnik „Quartermaster General 1914”, który bije na głowę swój pierwowzór.

W ciągu trzech dni wziąłem łącznie udział w dziewięciu rozgrywkach – daje to wyobrażenie o intensywności spędzonego czasu. Niestety, odbija się to na zdolności postrzegania przebiegu wydarzeń na innych planszach, nie będę więc silił się na wyrywkową z konieczności rekonstrukcję rozegranych na konwencie partii. Pozwól, Czytelniku, by za resztę relacji, za zachętę dla tych, którzy nie byli, posłużyły zdjęcia autorstwa trzech znakomitych Uczestników spotkania: Monthiona, Kapitana Bomby i Khamula.

Kończąc, pragnę serdecznie podziękować osobom, których życzliwości zawdzięczam – zawdzięczamy my wszyscy! – dojście do skutku ostatniego konwentu. Przede wszystkim personelowi MDK z moim harcerskim przyjacielem i wychowawcą Wojtkiem Hausnerem na czele, następnie Michałowi Wasilowi „Leliwie”, dzięki któremu mogłem tym razem na konwent później dojeżdżać i wcześniej go opuszczać, i który tradycyjnie pomógł zarówno przy dowiezieniu, jak i likwidacji „kącika kawowego”, jak również Maciejowi Musiałowi, który pomógł mi dokonać zakupów na rzecz owego „kącika”. W obecnym stanie mojego zdrowia bez tej pomocy po prostu nie mógłbym się zdecydować na organizację konwentu. Nie zdecydowałbym się też, gdyby nie liczne zachęty ze strony dotychczasowych stałych i półstałych Gości – Wasza obecność jest dla mnie najlepszym dowodem, że konwent jest imprezą pożyteczną i wartą długiej nawet podróży. Mam nadzieję, że tak będzie i następnym razem, bo przed nami jubileuszowa, dziesiąta edycja!

Ze wszystkich dotychczasowych „Podwawelskich Spotkań” to cieszyło się najwyższą frekwencją (fot. Monthion)

Poprawiony: środa, 05 kwietnia 2017 08:25

Więcej…

O osobliwościach polskiej historii wojskowości

Informacje o książce
Autor: Jerzy Maroń
Wydawca: Chronicon
Rok wydania: 2013
Stron: 326
Wymiary: 24 x 16 x 1,8 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-935760-9-8

Recenzja
Na książkę trafiłem zupełnie przypadkiem, na bibliotecznej półce. Ukazała się jakieś 4 lata temu (od chwili gdy piszę tą recenzję) i chyba nie jest szerzej znana. Do sięgnięcia po nią skusiło mnie w pierwszej kolejności nazwisko autora. Prof. Jerzy Maroń jest wybitnym badaczem dziejów średniowiecza. Z zagadnień, którymi szczególnie intensywnie się zajmował, należy wspomnieć bitwę pod Legnicą z 1241 r. Po zajrzeniu do środka trafiłem na fragmenty bardzo interesujących wywodów i polemik dotyczących bitwy pod Grunwaldem. To był dla mnie drugi poważny argument by zainteresować się tą książką.

Poprawiony: niedziela, 09 kwietnia 2017 08:33

Więcej…

Hannibal & Hamilcar – zapowiedź nowej edycji gry „Hannibal: Rome vs Carthage” wyd. Phalanx

Poprawiony: sobota, 25 marca 2017 08:54

Więcej…

Kilka uwag krytycznych do systemu „Wrzesień 1939” wyd. First to Fight (cz. 5)

Przed nami piąty i ostatni tom zasad systemu „Wrzesień 1939”. To nadal jeszcze nie wszystko co potrzebne do grania w ten system, bo w dwóch kolejnych tomach mają się ukazać listy armii. Tak naprawdę niemal połowa tomu V to przykładowe rozgrywki i powtórzenie części tabel. Wygląda to trochę tak, jakby w pewnym momencie wydawcy brakowało materiałów by „dociągnąć” ten tom do końca. Tym razem skupiłem swoją uwagę głównie na jednym rozdziale – poświęconym kawalerii.

Poprawiony: poniedziałek, 20 marca 2017 19:21

Więcej…