Wojna krymska 1853-1856. Część 6: Bitwa pod Bałakławą – pierwsza próba deblokady twierdzy
wtorek, 17 lipca 2018 09:23
Artykuł stanowi część niewydanej książki autora poświęconej wojnie krymskiej.
Organizacja obrony Bałakławy
Zajęcie portu w Bałakławie oraz założenie w niej głównego punktu rozładunkowego, nie rozwiązało wszystkich związanych z kwestią zaopatrzenia problemów dowódcy kontyngentu brytyjskiego. Jak wspomniano w poprzedniej części, położony u podnóża klifów port miał tylko jedną biegnącą górską rozpadliną drogę łączącą go z dochodzącą do szczytów klifów wyżyną. Brak właściwej organizacji i nadzoru nad rozładunkiem statków oraz transportem zaopatrzenia spowodował, że już po kilku dniach w Bałakławie zapanował permanentny chaos. Wszystkie magazyny, nadbrzeża i każdy wolny kawałek przestrzeni w porcie zapełnił się zapasami i sprzętem, którego nie można było dostarczyć armii, ponieważ nikt nie wiedział, gdzie co jest, a poza tym droga była stale zakorkowana. Pierwsze jesienne deszcze pogorszyły jeszcze sytuację, szybko powodując zamianę rozjeżdżonej drogi w grzęzawisko. Wydostanie się z rozpadliny na równinę nie stanowiło końca problemów kolumn zaopatrzeniowych. Dalej droga wiodła ciaśniną do wsi Kadikoi, gdzie skręcała ostro na północny zachód i wijąc się wąwozami przekraczała skarpę grzbietu Sapun, aby dojść wreszcie do obozów w pobliżu linii oblężniczych. Łączna długość trasy wynosiła około 12 km.
Poprawiony: wtorek, 17 lipca 2018 12:03
Pantery nad Wisłą
sobota, 14 lipca 2018 10:02
.jpg)
Pełny tytuł: Pantery nad Wisłą. Żołnierze ostatniej godziny
Autor: Hans Schäufler
Tłumaczenie: Wawrzyniec Sawicki
Wydawca: Maszoperia Literacka
Rok wydania: 2010
Stron: 206
Wymiary: 2,3 x 1,5 x 1,5 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-62129-85-0
Recenzja
Ostatnio mam szczęście recenzować książki będące wspomnieniami bohaterów II wojny światowej. Tym razem w moje ręce trafiła dość głośna w swoim czasie pozycja „Pantery na Wisłą. Żołnierze ostatniej godziny” Hansa Schäuflera, wydana w Polsce przez gdańskie wydawnictwo Maszoperia Literacka.
Wojna krymska 1853-1856. Część 5: Ofensywa sprzymierzonych na Sewastopol
czwartek, 12 lipca 2018 09:58
Artykuł stanowi część niewydanej książki autora poświęconej wojnie krymskiej.
Preludium: Bulganek 19 września 1854
Nad ranem 19 września armia sprzymierzona podjęła marsz w kierunku Sewastopola. Odległość, którą należało pokonać, nie była duża – wynosiła około 45 km, jednakże do dyspozycji była tylko jedna droga nadająca się do transportu dział (tzw. Droga Pocztowa). Dodatkową trudnością była konieczność sforsowania czterech rzek. Były to kolejno: Bulganek, Alma, Kacza i Belbek. Z uwagi na pojawiające się w pobliżu maszerujących kolumn patrole kozackie i z obawy przed możliwym atakiem Rosjan, sprzymierzeni posuwali się w szyku ubezpieczonym przez pułki Lekkiej Brygady. Dwa z nich tworzyły awangardę, dwa osłaniały lewe skrzydło, a piąty szedł w ariergardzie kolumny.
Poprawiony: poniedziałek, 06 sierpnia 2018 19:09
[Flying Colors] Bitwa u przylądków Wirginii 1781 – Raleen vs Silver, 08.07.2018
środa, 11 lipca 2018 12:58
Bitwa u przylądków Wirginii (5.IX.1781) zwana też bitwą w Zatoce Chesapeake to bitwa morska między flotami francuską i angielską, która przesądziła o niepodległości Stanów Zjednoczonych. Bitwa taktycznie uchodzi za nierozstrzygniętą, ale strategicznie stanowiła klęskę floty angielskiej. Jej znaczenie polegało na tym, że uniemożliwiła wsparcie oddziałów gen. Charlesa Cornwallisa w Wirginii i doprowadziła do kapitulacji armii angielskiej oblężonej w Yorktown. Francuzami dowodził kontradmirał Francis Joseph Paul, markiz de Grasse Tilly, Anglikami kontradmirał Thomas Graves. W wyniku bitwy Francuzi mieli 2 jednostki uszkodzone, a Anglicy 5 uszkodzonych i 1 zniszczoną (i samozatopioną). Jeśli chodzi o scenariusz, to na tle innych jest on o tyle wyjątkowy, że flota francuska ma wyraźną przewagę w Audacity (współczynnik oddający morale, czy szerzej waleczność, floty). Francuzi mają Audacity 2, zaś Anglicy 0. We grze to flota angielska ma zazwyczaj Audacity na poziomie 1 albo 2 (niemal zawsze o 1-2 wyższe od przeciwnika). Generalnie jest to zgodne z prawdą, bo epoka ta to czasy dominacji Wielkiej Brytanii na morzach i oceanach.
Francuzi – Silver, Anglicy – Raleen.
.JPG)
Pozycje flot na początku bitwy. Francuzi płyną skosem pod wiatr, uformowani w długą linię (na zdjęciu powyżej nie widać wszystkich okrętów). Anglicy znajdują się na dobrej pozycji względem wiatru (na nawietrznej). To ich główny atut w tej bitwie. Flota angielska jest mniejsza, do tego posiada nieco słabsze jednostki. W połączeniu z niższym Audacity, jeśli patrzeć na sam skład i jakość jednostek, daje to przewagę Francuzom.
Poprawiony: środa, 11 lipca 2018 12:58
XV Galicyjskie Manewry Strategów – zapowiedź imprezy
poniedziałek, 09 lipca 2018 17:38
Poprawiony: poniedziałek, 09 lipca 2018 17:39
Wojna krymska 1853-1856. Część 4: Działania sprzymierzonych: marzec – wrzesień 1854
niedziela, 08 lipca 2018 12:38
Artykuł stanowi część niewydanej książki autora poświęconej wojnie krymskiej.
Przybycie i pobyt armii sprzymierzonych w Turcji
Zachodni sojusznicy przystąpili do formowania kontyngentów sił lądowych przeznaczonych do wsparcia sił tureckich jeszcze przed formalnym przystąpieniem do wojny z Rosją. 24 marca 1854 r. Napoleon III podpisał rozkaz, którym formalnie powołał do życia „Armię Wschodnią”.1 Jednostki, które następnie weszły w skład tej armii, koncentrowały się już od stycznia we francuskich portach śródziemnomorskich. W Marsylii i Tulonie w marcu rozpoczęto załadunek sprzętu, zaopatrzenia oraz wkrótce potem oddziałów. Tuż po rozpoczęciu wojny konwój statków transportowych wiozący pierwszą dywizję wyruszył z Marsylii i 8 kwietnia przybył do Gallipoli. Sukcesywnie, do połowy maja na Gallipoli przerzucono 22 tysiące żołnierzy.
Poprawiony: wtorek, 07 sierpnia 2018 07:47
Więcej artykułów…
Strona 4 z 198
