Konkurs Modelarski Forum Strategie – wyniki XVII edycji

Ostateczne wyniki po zsumowaniu wszystkich głosów:

KATEGORIA 1: ODDZIAŁ (CO NAJMNIEJ 8 MODELI POSTACI) W SKALI DO 18 MM

1 miejsce: miszczu i jego praca „Petyhorcy – historia formacji” (skala: 15 mm, producent: Wargamer)

Poprawiony: środa, 26 lutego 2020 15:55

Więcej…

[Infidel] Harran 1104 – Maciej vs Raleen, 21.02.2020

Bitwa pod Harranem (7.V.1104) to ważne wydarzenie z początkowego okresu istnienia państw krzyżowych. Miało miejsce zaledwie 5 lat po zdobyciu Jerozolimy przez armię I krucjaty. To czas kiedy krzyżowcy walczą o poszerzenie swoich posiadłości, stopniowo opanowując pojedyncze miasta i zamki w Ziemi Świętej, nieuznające dotąd ich władzy. Toczą się też stale walki z okolicznymi władcami muzułmańskimi, związane z szybko zmieniającą się sytuacją polityczną w regionie. Do bitwy pod Harranem doszło w wyniku próby opanowania miasta podjętej przez hrabiego Edessy Baldwina II. Zapewniwszy sobie wsparcie innego władcy krzyżowców, księcia Antiochii Boemunda z Tarentu, wyruszył on na to miasto, stanowiące ważny punkt strategiczny i potencjalnie znakomitą bazę wypadową do dalszej ekspansji w kierunku Mezopotamii. W tym samym czasie na Edessę maszerowały potężne siły władcy Diar-Bekr i Aleppo Sukmana ibn Artuka z Mardinu i Dżikirmisha atabega Mosulu. Ci ostatni wcześniej rywalizowali ze sobą, ale wobec zagrożenia, jakie stwarzali krzyżowcy, postanowili połączyć swoje siły i pozbyć się ich, dzieląc między siebie spodziewane przyszłe łupy. Tymczasem podczas kapitulacji Harranu (chodzi o miasto, gdyż garnizon twierdzy nie zamierzał kapitulować) doszło do sporów między Baldwinem II a Boemundem o to, kto ma je przejąć i zatknąć w nim jako pierwszy swoją chorągiew. W międzyczasie pod miastem pojawiła się armia Sukmana i Dżikirmisha, do której dołączyły jakieś oddziały z garnizonu Harranu i doszło do bitwy, w której armia Hrabstwa Edessy została niemal całkowicie zniszczona, a Baldwin II i jeden z głównych baronów hrabstwa Joscelin de Courtenay dostali się do niewoli. Tymczasem armia Księstwa Antiochii wyszła z bitwy niemal bez szwanku, ponieważ wszystko rozstrzygnęło się zanim zdołała się włączyć do walki. Graliśmy po raz kolejny dzieląc się siłami w ten sposób, że Maciej dowodził krzyżowcami, zaś mnie przypadli Saraceni.

Rozwinięta w długą linię potężna armia Saracenów pod wodzą władcy Diar-Bakr i Aleppo Sukmana ibn Artuka z Mardinu i Dżikirmisza atabega Mosulu, naprzeciwko której znalazły się dwie armie krzyżowców. Po lewej schowana za niewielkim wzgórzem armia Księstwa Antiochii pod wodzą Boemunda z Tarentu, po prawej armia Hrabstwa Edessy pod wodzą Baldwina II.

Poprawiony: wtorek, 25 lutego 2020 11:40

Więcej…

[Ostrołęka 16 lutego 1807] Scenariusz I – Kristo vs Raleen, 16.02.2020

Relacja z rozgrywki w scenariusz Obrona Ostrołęki w wydaną już grę Ostrołęka 16 lutego 1807 (wiele wcześniejszych relacji z rozgrywek pokazywało grę w wersji prototypowej). Trochę wbrew nazwie, tytułowa obrona Ostrołęki jest najczęściej, przynajmniej z początku, obroną aktywną. Francuskie dwie brygady piechoty (w tym jedna grenadierów), wsparte nieliczną artylerią i kawalerią, starają się w pierwszej fazie bitwy utrzymać miasto, do czasu nadejścia posiłków. Rosjanie pojawiają się pod miastem stopniowo, podzieleni na kilka zgrupowań. Część z nich jest opóźniona. Pozwala to Francuzom, mimo słabości liczebnej, prowadzić w początkowej fazie bitwy działania ofensywne. Sprzyja temu historyczna dezorientacja Rosjan co do wielkości sił francuskich znajdujących się pod Ostrołęką, spotęgowana przez panującą z rana mglistą pogodę. Przewagę Francuzów wynikającą z lepszego dowodzenia i ofensywnej taktyki oddają aktywacje, znany z wielu gier mechanizm, po raz pierwszy wprowadzony w tym scenariuszu i dostosowany do jego specyfiki. Francuzi, jako że są nieliczni, stanowią jedno zgrupowanie i mają zazwyczaj dwie aktywacje w ciągu etapu. Rosjanie podzieleni są na trzy zgrupowania, z których każde ma jedną aktywację. Zgrupowania te pojawiają się jednak pod Ostrołęką stopniowo. Na początku pod miastem stoi tylko jedno z nich. Do czasu aż Rosjanom nie uda się połączyć sił i zgrać działań wszystkich zgrupowań, Francuzi mają przewagę taktyczną wynikającą z aktywacji. Graliśmy w ten sposób, że Kristo dowodził Rosjanami, zaś mnie przypadli Francuzi.

Pozycje wyjściowe Francuzów i Rosjan (Zgrupowanie 1). Obie strony mają w tym scenariuszu dość dużą swobodę co do tego jak rozstawią swoje oddziały. Rosjanie postanowili maksymalnie skupić się na prawym skrzydle, blisko rzeki, co w zamierzeniu ma utrudnić przeciwnikowi obejście i atak z flanki oraz od tyłu. Na skrzydle pozostały pojedyncze, wysunięte jednostki kawalerii i Kozaków. Francuzi rozciągnięci, przygotowani na różne warianty rozwoju wydarzeń.

Poprawiony: poniedziałek, 24 lutego 2020 15:01

Więcej…

[Infidel] Askalon 1099 – Maciej vs Raleen, 15.02.2020

Tego samego dnia, którego graliśmy scenariusz o bitwie pod Antiochią, udało nam się także rozegrać scenariusz poświęcony bitwie pod Askalonem (12.VIII.1099). Jest to trzeci scenariusz zawarty w grze Infidel, będącej częścią systemu Men of Iron. Gra poświęcona jest bitwom z okresu krucjat, kiedy to na polach bitew dominowała ciężka jazda. Pod Askalonem przeciwnik krzyżowców wygląda trochę inaczej niż większość armii spotykanych przez nich w Ziemi Świętej. Jest nim bowiem armia fatymidzkiego Egiptu. Różnica polega przede wszystkim na tym, że nie ma w niej w ogóle konnych łuczników. Posiadają za to dobrą, a przy tym dość unikalną formację piechoty łączącą cechy łuczników i włóczników oraz dość dużo dobrej jazdy. Bitwa była o tyle nietypowa, że historycznie armia egipska została zaskoczona i tylko dzięki temu krzyżowcom udało się odnieść nad nią dość oszałamiający sukces. Egipcjanie mieli bowiem nad nimi znaczną przewagę liczebną. W chwili ataku zwłaszcza stojąca na tyle egipskiego obozu ciężka jazda (Mamelucy) biwakowała zupełnie nieprzygotowana do walki. To samo, choć w nieco mniejszym stopniu, dotyczy średniej jazdy. Zasady scenariusza oddają ten fakt poprzez to, że cała jazda egipska jest na początku rozgrywki zdezorganizowana, do tego ciężka jazda, aby wziąć udział w walce, musi zostać zaalarmowana, na co trzeba poświęcić jedną aktywację. Zatem postawienie jej na nogi wymaga tak naprawdę dwóch aktywacji. Po stronie egipskiej mamy też specjalne zasady dowodzenia. Jedynym aktywnym dowódcą jest Al-Afdal, który może aktywować każdą z formacji tak jakby był jej wodzem. Do tego w przypadku Egipcjan nie ma znaczenia zasięg dowodzenia, wszystkie jednostki uznaje się za dowodzone. Stronami podzieliliśmy się w ten sposób, że Maciej grał krzyżowcami, zaś ja Egipcjanami.

Pozycje wojsk przed bitwą. Piechota egipska uformowała linię bojową przed obozem. Jazda dopiero mobilizuje się w obozie, dlatego na początku cała jest zdezorganizowana. Do tego znajdująca się w ostatnim rzucie ciężka jazda musi być zaalarmowana, co pochłania jedną aktywację. Naprzeciwko niezbyt liczne, ale dobrze dowodzone i w pełni gotowe do walki zgrupowania krzyżowców.

Poprawiony: sobota, 22 lutego 2020 21:55

Więcej…

Premiera II edycji „Bogowie wojny: Robert E. Lee”

Po ponad roku pracy wydawnictwo GM Boardgames i Bolter.pl ogłosiły datę premiery papierowej wersji podręcznika do II edycji gry „Bogowie wojny: Robert E. Lee”. Będzie to niedziela 23 lutego. Obecnie trwa jeszcze przedsprzedaż.

Podręcznik do „Bogowie wojny: Robert E. Lee” liczy 160 stron, wypełnionych ilustracjami i schematami, które nie tylko wprowadzą nas w klimat epoki, ale także pomogą zrozumieć zasady gry. Został wydany na błyszczącym papierze kredowym (135g), a okładka i tył (300g) są dodatkowo pokryte ochronną folią. Z uwagi na swoją objętość oprawę podręcznika stanowi czarna spirala, która przy intensywnym użytkowaniu zapewni mu dłuższą trwałość, niż oprawa klejona.

Poprawiony: piątek, 21 lutego 2020 23:32

Więcej…