US Marine Corps Pacific Theater of Operations 1943-44

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Informacje o książce
Autor: Gordon Rottman
Wydawca: Osprey Publishing Ltd
Seria: Battle Orders
Rok wydania: 2004
Stron: 96
Wymiary: 24 x 17 x 0,7 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 9781841766515

Książka w języku angielskim

Recenzja
Druga część trylogii obrazującej Ordre de Bataille jednej z najsłynniejszych, elitarnych formacji świata, czyli Korpusu Amerykańskiej Piechoty Morskiej, podczas wojny na Pacyfiku. Tym razem Gordon Rottman koncentruje się na latach 1943-44. W stosunku do części pierwszej, powyższy tomik minimalnie zazębia się czasowo i tematycznie, ale tylko w przypadku operacji na Nowej Brytanii z końca 1943 r.

Zasadnicza treść ujmuje ramy czasowe miedzy inwazją na atol Tarawa, poprzez walki na Nowej Brytanii, desanty na Roi-Namur, Eniwetok i Tinian. Co zrozumiałe, szczególnie dużo miejsca poświęca autor zmaganiom o Saipan (z przerwami niemal 19 stron).

Książka składa się z dwóch części.

Pierwsza opisuje organizację i taktykę walki jednostek marines oraz ich broń i wyposażenie. Mamy tam zaprezentowane struktury m.in. pułków marines, kompanii wsparcia, kompanii strzeleckich (wszystkie typu E i F), jak również plutonów strzeleckich typu F oraz saperskich grup szturmowych w akcji na Betio. Czytelnik znajdzie też schematy pułków artylerii typu E, batalionu czołgów serii organizacyjnej F-80 oraz wielu innych jednostek wsparcia. Zasadniczo opisano struktury oddziałów zatwierdzone w kwietniu 1943 r. i wiosną 1944 r.

Taktyka – koncentruje się, co znamienne, na naświetleniu akcji desantu z morza. Sporo miejsca poświęcono próbom zobrazowania złożonej logistyki kombinowanych operacji desantowych, ze wskazaniem na łączność, wywiad oraz wsparcie broni pancernej.

Broń i ekwipunek – to przegląd całego arsenału jakim dysponował Korpus od wiosny 1943 r. Inaczej niż w tomiku pierwszym i trzecim, poświęcono temu zagadnieniu mniej miejsca – 4 strony. Mamy więc przede wszystkim przegląd broni indywidualnej (broń krótka, granaty ręczne, strzelby, karabiny będące w użyciu). Trochę miejsca poświęcono skupionym i wydłużonym ładunkom wybuchowym oraz wprowadzanym do akcji bazookom (dokładnie wersji M1A1, M1 nie używano bojowo na Pacyfiku). Artyleria, a zwłaszcza czołgi są jedynie sygnalizowane.

Druga część tomiku koncentruje się na przeglądzie największych operacji desantowych z udziałem marines w przedziale ok. 10 miesięcy (listopad 1943 – sierpień 1944), ze szczególnym wskazaniem na szturmy Betio i Saipanu. Zeszyt wieńczą: chronologia działań, wybrana bibliografia i indeks stosowanych skrótów – każde po 1 str. objętości, oraz 2-stronicowy indeks rzeczowy.

Treść zawiera:
- 52 fotografie (czarno-białe), niestety słabej jakości,
- 14 map, wszystkie barwne i doskonałej jakości,
- 37 schematów organizacyjnych,
- 33 tablice obrazujące Ordre de Bataille Korpusu w poszczególnych operacjach.

Tytuł wskazany dla czytelników zainteresowanych dokonaniami amerykańskiej piechoty morskiej podczas operacji desantowych w rejonie Pacyfiku z lat 1943-44 oraz wszystkim sympatykom tematyki związanej z działaniami wojennymi w tej części świata. Sporo danych znajdą tam także wszyscy zainteresowani kombinowanymi operacjami desantowymi. Potencjalny nabywca mający słabość do struktur, etatów, stanów i schematów organizacyjnych znajdzie w książce idealną pożywkę dla swych zainteresowań.

Plusy:
- poręczna, przekrojowa forma publikacji,
- duży zasób map, bez wyjątku dobrej jakości,
- ogromna ilość rzutów organizacyjnych od plutonu strzeleckiego i grupy szturmowej zaczynając, a na korpusie kończąc,
- skrótowy, ale przez to poręczny przegląd typów broni, wyposażenia i ekwipunku.

Minusy:
- chyba zbyt dużo miejsca poświęconego wyszczególnieniu nazwisk i stopni kadry oficerskiej dowodzącej w wybranych operacjach (z większym pożytkiem można by w to miejsce zagospodarować dodatkowe schematy organizacyjne, czy fragmenty regulaminów),
- wielkość zamieszczonych fotografii warunkuje ich jakość, ale punkt ciężkości serii „Battle Orders” spoczywa na czym innym, więc minus przyznany z dużym wahaniem.

Ogólnie – pozycja zasługująca na wysoką ocenę, podobnie jak dwie pozostałe części.

Autor: Jarosław Jabłoński

Opublikowano 04.04.2009 r.

Poprawiony: niedziela, 16 stycznia 2011 10:43