Bitwa pod L'Aquila (1424) to starcie między siłami włoskiego kondotiera Andrea Fortebraccio, zwanego Braccio da Montone, i koalicją sprzymierzonych przeciwko niemu państw włoskich (Mediolan, Florencja i inne) oraz Papiestwa, pod miastem L'Aquila. Bitwa zakończyła się przegraną Braccio i okazała się decydująca dla jego dalszych losów, ponieważ podczas walki został on ranny w szyję i wkrótce potem zmarł. Batalia ta stanowi jeden ze scenariuszy Braccio da Montone (wyd. Acies Edizioni), gry będącej kontynuacją Guelphs & Ghibellines (wyd. Europa Simulazioni). Zasady pozostały w znakomitej większości te same (obie gry stanowią jeden system). Jedna z istotnych różnic o podłożu historycznym dotyczy taktyki wprowadzonej przez tytułowego kondotiera, polegającej na częstej rotacji walczących szwadronów jazdy, pozwalającej im się zreorganizować i chwilę wypocząć przed ponownym włączeniem się do akcji. Zasady przewidują, że każda zdezorganizowana jednostka stosująca tę taktykę (dotyczy to tylko jego armii), może zamiast przemieścić się o 1 pole do tyłu w ramach rozkazu wycofania zostać przeniesiona pod własny obóz (punkt reorganizacji), gdzie od razu automatycznie zostaje zreorganizowana. Ułatwiony został powrót takich jednostek do walczącego zgrupowania (nawet jeśli są poza zasięgiem dowodzenia nie muszą otrzymywać podwójnych rozkazów). Muszę przyznać, że opis bitwy, na jaki natrafiłem, nie do końca odpowiada temu co mamy w grze, więc nie będę się na ten temat rozpisywał (zostawiam to sobie do przeanalizowania w przyszłości). Odnalazłem także informację o tym, że wbrew temu co mamy w grze, przeciwnicy Braccio da Montone w tej bitwie również stosowali jego taktykę ciągłej rotacji walczących oddziałów.

Braccio da Montone – Maciej, Collegiati – Raleen

 

Obie armie przed bitwą. Armia Braccio da Montone (pomarańczowi) zaczyna walkę podzielona na trzy części. Pierwsza battaglia, składająca się wyłącznie z piechoty, zajęła pozycję na wzgórzu w prawym dolnym rogu. Nie może ona w ogóle uaktywnić się, dopóki nie zostaną spełnione dodatkowe warunki, w praktyce może wejść do akcji dopiero w końcowej fazie bitwy, chyba że zostanie wcześniej zaatakowana przez Collegiatich. Kolejna grupa to połowa battaglii Gattamelata (caposquadra Orsiniego), stojąca przy rzece, naprzeciwko pozycji Collegiatich. Reszta, czyli większość sił, stoi za bagnistą rzeką. Armia Collegiatich (niebiescy) jest bardziej skupiona. Tworzą ją cztery zgrupowania (battaglie). Obie strony dysponują też dodatkowymi battagliami, które mogą pojawić się w trakcie bitwy (w późniejszej jej fazie), po spełnieniu dodatkowych warunków.

 

Battaglia Colonny jako pierwsza ruszyła do szarży na caposquadrę Orsiniego. Jeden z oddziałów jazdy Colonny zaszedł przeciwnika z flanki i dzięki temu w tym miejscu Collegiati odnieśli zdecydowany sukces. Poza tym frontalny atak zakończył się remisowo. Jednostki obu stron uległy dezorganizacji i nieznacznie straciły spójność. Wobec tego, że oddziały Orsiniego były nieco lepsze jakościowo, taki wynik starcia można uznać za sukces jazdy Colonny. Jeden z jej oddziałów zablokował bród. Niestety nie udało się podciągnąć wszystkich jednostek piechoty, ponieważ zaliczają się one do oddziałów milicji, co oznacza, że trudniej wydawać im rozkazy i istnieje większa szansa, że ich nie wykonają. Tak właśnie stało się z jednym z oddziałów lekkiej piechoty, który do tego uległ dezorganizacji.

 

Druga caposquadra battaglii Gattamelata, pod wodzą Trovarello, przeprawiła się przez rzekę, korzystając z jedynego dogodnego miejsca (nie licząc przeprawy w centrum), gdzie nie ma bagien. Tymczasem Collegiati podciągają battaglię Sforzy. Jazda szybko ruszyła do przodu, piechota została nieco z tyłu. Po drodze trzeba jeszcze wyminąć milicje Colonny.

 

Caposquadra Trovarello włącza się do walki, dezorganizując najbardziej wysunięte jednostki jazdy Colonny. Na skrzydle dochodzi do starcia z pierwszym oddziałem Sforzy. Walki wypadają dość pomyślnie dla Collegiatich, zwłaszcza starcie w centrum, gdzie atakowana od boku jazda Colonny (ta, która wcześniej zawinęła flankę Orsiniego), co prawda została zdezorganizowana i poniosła stratę, ale dezorganizacji uległ także przeciwnik.

 

Do akcji włącza się battaglia Braccio da Montone. Jeden z jej oddziałów ciężkiej jazdy zaszarżował na stojącą przy przeprawie jazdę Colonny i pokonał ją, zdecydowanie odrzucając do tyłu. Po tym jak wykonał pościg, dostał się pod ostrzał kuszników Colonny, ale nie przyniósł on żadnych efektów.

 

Pokonana wcześniej przy przeprawie jazda Colonny została całkowicie rozbita. Nacierający oddział Braccio ruszył do przodu, ale tutaj został zaatakowany przez dwie jednostki jazdy Sforzy, z których jednej udało się wykonać szarżę. Oddziały Sforzy rzuciły się też na flankę battaglii Gattamelaty, gdzie znajduje się zdezorganizowany oddział kawalerii z caposquadry Trovarello. Piechota podeszła zaś na prawo od szarżującej jazdy, by wyrównać front.

 

Na skrzydle ciężka jazda Sforzy odniosła sukces. Przeciwnik poniósł straty i został zdezorganizowany. Do tego za plecami zwycięskiej jednostki nadciąga kolejna, by wykonać dalsze oskrzydlenie. Jednocześnie trwa walka o przeprawę. Battaglia Braccio da Montone wdarła się głębiej, ale w międzyczasie Collegiatim udaje się uruchomić battaglię Michelottiego, którego jazda szarżuje na flankę oddziału Braccio da Montone dzierżącego sztandar.

 

Jazda Michelottiego jest zwycięska. Oddziały battaglii Braccio da Montone zostały odrzucone z przeprawy. Jedna z jednostek wycofała się w stronę obozu, by tam zreorganizować szyki, co pozwoli ponownie przystąpić do walki. W międzyczasie nieznacznie przegrupowała się battaglia Colonny.

 

Battaglia Sforzy rozwija atak oskrzydlając oddziały Gattamelaty. Szarża została skierowana na skrzydło, zaś dwie kolejne jednostki atakują od frontu i od boku ostatni niezdezorganizowany oddział jazdy pod wodzą samego Gattamelaty. Jazda Sforzy szarżuje także na oddział Braccio da Montone usiłujący utrzymać przeprawę.

 

Oddziały Gattamelaty są w coraz trudniejszym położeniu. Jazda Sforzy powoli wychodzi na ich tyły, do tego wszystkie są już zdezorganizowane. Tymczasem przeciwnik ma jeszcze świeże jednostki. Inna jednostka jazdy bez problemu opanowała przeprawę, ponownie odrzucając do tyłu jazdę Braccio da Montone.

 

Wokół obozu Braccio da Montone gromadzą się wycofane oddziały jego armii. Zostają tu od razu zreorganizowane zgodnie z prawidłami jego szkoły taktycznej.

 

Cała battaglia Gattamelaty została wycofana do obozu Braccio da Montone. Wobec grożącego jej oskrzydlenia i coraz większych strat, które doprowadziłyby zapewne wkrótce do zniszczenia kilku oddziałów, być może nie było innego wyjścia. Oznacza to jednak faktycznie oddanie południowego brzegu rzeki Aterno.

 

Ostatnie walki o przeprawę battaglii Braccio da Montone. Jazda Sforzy twardo trzyma jednak pozycje i jeśli Braccio udaje się odnieść jakiś sukces, do akcji wkracza kolejna jednostka Collegiatich, która odrzuca przeciwnika. Reszta sił Collegiatich porządkuje szyki. Tymczasem dochodzi do załamania moralnego armii Braccio da Montone, co przesądza wynik bitwy.

 

Sytuacja pod koniec bitwy. Stojąca na tyłach Collegiatich battaglia Testy w ogóle nie weszła do akcji. Podobnie jak znajdująca się naprzeciwko niej battaglia Caldory. Po drugiej stronie rzeki stoi nietknięta silna battaglia Baglioni. To jeszcze nie koniec, bowiem nie pojawiły się również w ogóle na polu bitwy pozostające poza planszą battaglie Piccinino (armia Braccio da Montone) i Camponeschi (armia Collegiatich).

 

Bitwa zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem Collegiatich. Armia Braccio da Montone nie znalazła sposobu by sprawnie sforsować rzekę i przerzucić główny trzon swoich sił na przeciwny brzeg. Nie spisała się też battaglia Gattamelaty, która początkowo miała przewagę nad przeciwnikiem. W walkach armia Braccio da Montone poniosła nieco większe straty niż armia Collegiatich, co doprowadziło do upadku morale i jej szybkiego załamania. Ostatecznie zaważyły warunki zwycięstwa, faworyzujące Collegiatich. Działają one w ten sposób, że po osiągnięciu określonego pułapu poziomów zwycięstwa, w pewnym momencie następuje przyspieszenie i strona, która przeważa, doprowadza do załamania armii przeciwnika. Kluczowe jest tu ile punktów zwycięstwa przekłada się na uzyskanie kolejnego poziomu zwycięstwa. W tym scenariuszu zasady przewidują, że dla Collegiatich są to 4 punkty, a dla Braccio da Montone 6 punktów (w przypadku wyboru opcji „szybka gra” odpowiednio 3 i 5 punktów).

Dyskusja o grze na FORUM STRATEGIE

Autor: Raleen
Zdjęcia: Raleen

Opublikowano 27.08.2021 r.

« poprzednia		następna »

Poprawiony: piątek, 27 sierpnia 2021 21:19