Informacje o książce
Autor: Georges Bordonove
Tłumaczenie: Anna i Mirosław Loba
Wydawca: Moderski i Ska
Rok wydania: 1998
Stron: 206
Wymiary: 24,8 x 17,8 x 1,7 cm
Oprawa: twarda
ISBN: 83-87505-21-8

Recenzja
W pewnym momencie w Polsce, wraz z otwieraniem się coraz bardziej rynku, pojawiło się szereg tłumaczeń książek z literatury zagranicznej, w przypadku średniowiecza szczególnie z francuskiej. Do tej grupy należy także publikacja Georgesa Bordonove’a pt. „Życie codzienne Zakonu Templariuszy”, wydana w Polsce w 1998 r.

Autor postawił sobie za cel opisanie funkcjonowania struktur zakonu od wewnątrz i, jak wskazuje tytuł, życia codziennego jego członków. Zastosował w tym celu w niektórych miejscach swojej książki metodę po części zbliżającą jego książkę do powieści: stworzył typowego młodego bohatera, będącego stanu rycerskiego i w wieku zdatnym do rozpoczęcia służby, którego następnie przeprowadza go przez kolejne szczeble kariery w zakonie. Bohater noszący typowe, jedno z najpopularniejszych wówczas we Francji imion – Jocelin, jest więc pewnym zbiorowym portretem pokolenia rycerzy, którzy w XIII wieku wstępowali do zakonu Świątyni, można by powiedzieć, takim rycerskim jedermenschem. Mimo tych zabiegów książka pozostaje książką historyczną. Autor tylko w niektórych fragmentach posługuje się metodą „powieściową”, by bardziej plastycznie zaprezentować tematykę, która prezentowana w inny sposób mogłaby być dla czytelnika nudnawa. Nie abstrahuje też od dziejów zakonu, od przemian jakie zachodziły w czasie jego istnienia, zwłaszcza zmieniającej się sytuacji militarnej i politycznej.

Niektóre rozdziały, zwłaszcza opisujące początki i koniec zakonu, są czysto historyczne. Dość szczegółowej analizie poddane zostały zasady reguły zakonu, jak i ściślejsze regulacje. Dowiadujemy się jakie czyny traktowane były jako przewinienia i jakie groziły za nie kary. Wśród przewin reguła zakonna zdaje się przywiązywać szczególną uwagę do czynów popełnianych w gniewie, które karze na ogół surowo. Wśród kar dominuje pokuta w formie postu oraz kary tymczasowego pozbawienia płaszcza i utraty płaszcza. Ciekawym elementem kar zakonnych są np. kwestie związane ze spożywaniem posiłków – templariusz odbywający jedną z tych kar musiał na ogół podczas wspólnego posiłku jeść z ziemi (na ziemi) – w sensie dosłownym, czyli nie miał prawa zasiadania ze współbraćmi do stołu. Można sobie tylko wyobrazić jak daleko idącą ujmę stanowiło to dla człowieka stanu rycerskiego. W organizacji zakonu odnajdujemy połączenie szczytnych, idealistycznych celów z twardym pragmatyzmem, którego nauczył zakonników pobyt w Ziemi Świętej, stąd np. regulacje dotyczące spania w ubraniu czy częściowo ubranym, mające na celu, aby w razie nagłego ataku rycerze byli w każdej chwili gotowi szybko stanąć do walki. Autor nie szczędzi nam takich szczegółów. Ponadto w książce znajdziemy opisy struktur zakonu w Ziemi Świętej, ale raczej nie od strony czysto wojskowej oraz przedstawienie formacji wojskowych.

Podsumowując, książka jest moim zdaniem ciekawie napisana. Trudno dopatrzyć się błędów. Polecam ją wszystkim interesującym się średniowieczem. Osoby, które nie przepadają za tą epoką historyczną może nieco znużyć, chociaż nie jest długa (200 stron).

Autor: Raleen

Opublikowano 08.07.2007 r.