W ostatni weekend karnawału mieliśmy okazję rozegrać bitwę w systemie Field of Glory Renaissance pomiędzy Hiszpanią a Francją, stoczoną w okresie tzw. wojny o Neapol.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
W 1499 roku na tron francuski wstąpił Ludwik XII, który za punkt honoru postawił sobie odzyskanie utraconych sukcesji swojego królestwa głównie na półwyspie Apenińskim. W 1499 r. podbił Księstwo Mediolanu; w lutym 1500 r. władzę w Mediolanie odzyskał jego dotychczasowy władca Ludwik Sforza, lecz w kwietniu tego samego roku wojska francusko-szwajcarskie odbiły Księstwo w bitwie pod Novarą, biorąc Sforzę do niewoli.
W listopadzie 1502 roku w Grenadzie Ludwik XII zawarł tajny traktat z Ferdynandem Aragońskim, przewidujący podział Neapolu; południową część kraju miała zająć Hiszpania, północną, z Neapolem, zagarnąć miała Francja. Król Francji uzyskał także niezbędne do realizacji swojego planu wsparcie papieża Aleksandra VI.
W maju 1501 r. wojska francuskie skoncentrowały się w Księstwie Mediolanu, po czym ruszyły na południe, docierając w lipcu do Capui. Neapolitańczycy próbowali tu organizować obronę, lecz Francuzom szybko udało się złamać ich opór i zdobyć miasto.
Hiszpanie wylądowali w Kalabrii; Fryderyk nie znając tajnego traktatu z Grenady, myślał, że przybywają mu z odsieczą. Gdy zorientował się, że Francja i Hiszpania sprzymierzyły się przeciwko niemu, dalsza obrona królestwa była już niemożliwa.
Od początku między Francją a Hiszpanią zaczęły wybuchać spory o dokładny podział zdobytego Królestwa Neapolu. Spór graniczny w końcu doprowadził w lipcu 1502 roku do wybuchu kolejnej wojny.
Bitwa pod Barlettą miała miejsce w sierpniu 1502 roku i zakończyła się zwycięstwem Hiszpanów.
SCENARIUSZ BITWY
Scenariusz do bitwy został dosyć luźno oparty na wyżej opisanej bitwie. Dużą pomocą przy tworzeniu scenariusza okazała się książeczka Petera Sides’a „Renaissance Battles 1494-1700. Część I”, gdzie podobny scenariusz został stworzony z myślą o systemie DBR.
Armia francuska jako strona atakująca rozstawiona została ofensywnie. Prawą flankę zajęły oddziały żandarmów (1), (2) następnie lekkie jednostki strzeleckie (5), (6). Centrum zajęły oddziały pikinierów ze sławnymi Szwajcarami (4) na przedzie, a dalej słabe oddziały francuskich pikinierów (7). Lewe skrzydło zajął oddział włoskich arkebuzerów (8) wspomagany przez lekką artylerię (9) oraz jazdę (3).
Armia hiszpańska rozstawiła się defensywnie. Na lewej flance hiszpańska ciężka jazda (A), następnie za fortyfikacjami (J) stanęli landsknechci (G), następnie arkebuzerzy (F). W centrum ustawili się tarczownicy (C) i (D) osłaniający swoją artylerię (I). Prawa flanka to kolejno arkebuzerzy (E) wspomagani przez strzelców (H) i lekką jazdę hiszpańską (B).
Przed bitwą
Armia francuska, którą dowodzili Radek, Raleen i Pablo, liczyła w sumie 654 pkt:
Armia posiadała 3 dowódców
1 x Field Commander (C-in-C, czyli głównodowodzący) – 50 pkt;
1 x Troop Commander – 35 pkt;
1 x Troop Commander – 35 pkt;
Skład armii z podziałem na jednostki (BG)
1. 4 x Gendarmes (Superior, Fully Armoured, Gendarme, Heavy Lance, Swordsmen) – 84 pkt;
2. 4 x Gendarmes (Superior, Fully Armoured, Gendarme, Heavy Lance, Swordsmen) – 84 pkt;
3. 4 x Ordonance Archery (Average, Armoured, Cavalier, Light Lance, Swordsmen) – 56 pkt;
4. 15 x Swiss Pikes (12 x Heavy Foot, Superior, Armoured, Pike and 3 x Heavy Foot, Superior, Armoured, Heavy Weapon) – 150 pkt;
5. 6 x Swiss Arquebusier (Average, Unarmoured, Light Foot, Arquebus) – 36 pkt;
6. 6 x Aventuriers (Average, Unarmoured, Light Foot, Xbow) – 24 pkt;
7. 10 x French Pike (Poor, Armoured, Pikes) – 40 pkt;
8. 6 x Italian Arquebusier (Average, Unarmoured, Medium Foot, Arquebus) – 36 pkt;
9. 2 x Light Guns (Lt. Artillery) - 24 pkt.
Francuskie centrum
Podstawę armii francuskiej dowodzonej przez Louisa d’Armagnac, księcia Nemours stanowiła szwajcarska piechota i ciężka jazda. Armagnac zdecydował się wysłać do przodu kolumny szwajcarskie, sądząc że bez problemów powinni rozbić piechotę hiszpańską, natomiast pozostałą piechotę zamierzał trzymać nieco w tyle.
Armia hiszpańska, którą dowodzili Beza i Cisza, liczyła w sumie 662 pkt:
Armia posiadała 3 dowódców
1 x Great Commander (C-in-C, czyli głównodowodzący) – 75 pkt;
1 x Troop Commander – 35 pkt;
1 x Troop Commander – 35 pkt;
Skład armii z podziałem na jednostki (BG)
A. 6 x Guardias de Castilla (Superior, Fully Armoured, Gendarme, Heavy Lance, Sword) – 126 pkt;
B. 6 x Jinets (Average, Unarmoured, Light Horse, Javelin, Melee Pistols) – 54 pkt;
C. 4 x Sword and Buckler (Superior, Armoured, Heavy Foot, Swordsmen) – 36 pkt;
D. 4 x Sword and Buckler (Superior, Armoured, Heavy Foot, Swordsmen) – 36 pkt;
E. 8 x Missilmen (Average, Unrmoured; Medium Foot, Arquebus) – 48 pkt;
F. 6 x Missilmen (Average, Unrmoured; Medium Foot, Arquebus) – 36 pkt;
G. 10 x Landsknecht Pikes (8 x Heavy Foot, Average, Armoured; Pike, Average, 2 x Heavy Foot, Armoured; Heavy Wepon) – 60 pkt;
H. 6 x Landsknecht Arquebusier (Average, Unarmoured, Light Foott, Arquebus) – 36 pkt;
I. 2 x Field Artillery (Average, Medium Artillery,) – 40 pkt;
J. 15 x Field Fortification – 45 pkt.
Taktyka Hiszpanów
De Cordoba, hiszpański dowódca, mając w pamięci niedawną porażkę pod Seminarą oraz niewielkie siły, które nie były w stanie przeciwstawić się armii francusko-szwajcarskiej w otwartym polu zreformował swoją taktykę. Wydzielił ze swoich oddziałów tarczowników (często określanych, jako „sword and buckler” lub po prostu „rodeleros”) i ustawił ich za kompaniami arkebuzów schowanych bezpośrednio za specjalnie utworzonym wałem obronnym poprzedzonym dołem.
ROZGRYWKA
Francuzi ruszyli do boju, w centrum wysunięci pikinierzy oraz jazda francuska po bokach. Naprzeciw francuskim gendarmes ruszyła hiszpańska ciężka jazda.
Przed szarżą
Kwiat francuskiego rycerstwa dowodzony przez Raleena, nad którymi powiewał sztandar księcia d’Armagnac, budził podziw nawet u przeciwników. Hiszpanie również zdecydowali się na szarżę swoją ciężką jazdą. Obie jednostki zwarły się w walce, a plac boju na chwilę przycichł w oczekiwaniu na wynik. Niestety podczas kolejnych tur walki hiszpańska gwardia poszła w całkowitą rozsypkę.
French Ordonance
Szarża żandarmów
Szybkie rozbicie lewej flanki Hiszpanów spowodowało, że wynik bitwy wydawał się już przesądzony. W centrum pikinierzy szybko zbliżali się do fortyfikacji, odnosząc jednak straty w wyniku ostrzału artylerii. Na lewej flance lekka jazda hiszpańska cofała się powoli, nie wchodząc do walki, a jedynie blokując poczynania Francuzów.
Szwajcarzy podchodzą pod umocnienia
Atak Szwajcarów zbliżał się nieubłaganie. Kiedy pikinierzy weszli w zasięg ostrzału arkebuzów, ogień był tak silny, że ponieśli straty i zmieszali (Disrupted) swoje szyki. Uporządkowali się jednak i natarli na oddział tarczowników i część oddziału arkebuzerów. Walka była wyjątkowo krwawa dla pikinierów, natomiast Hiszpanie bronili się bez większych strat. W walce na wałach po stronie francuskiej padło również dwóch dowódców, co jak się później okazało miało swoje negatywne konsekwencje. Wynik walki okazał się dla Szwajcarów katastrofą. W efekcie ponoszonych strat zostali rozproszeni, a następnie złamani rzucili się do ucieczki. Ośmielone zwycięstwem jednostki hiszpańskie znajdujące się na lewej flance zaczęły opuszczać swoje pozycje i kontratakować słabą piechotę francuską. Wynik bitwy okazał się wciąż nierozstrzygnięty: na flance zwyciężali Francuzi natomiast w centrum Hiszpanie.
Szarża Szwajcarów
Szwajcarzy zatrzymani
Decydującym o wyniku bitwy starciem miał być atak gendarmes na broniący lewej flanki blok pikinierów niemieckich. Jazda francuska powoli przygotowywała się do jednoczesnej szarży z dwóch stron, ponieważ tylko taki atak miał szansę powodzenia. Lekka piechota ostrzeliwała flankę landsknechtów, co spowodowało reakcję Hiszpanów i atak arkebuzerów. Kolejny atak ciężkiej jazdy francuskiej przyniósł zwycięstwo. Niefortunne posłanie przez stronę francuską swojego ostatniego dowództwa do walki spowodowało, że Francuzi stracili w szarży głównodowodzącego. Landsknechci mimo zaciętej obrony i zadawanym przeciwnikowi stratom coraz bardziej tracili spójność i morale.
Następny cel żandarmów
Wynik nie był taki oczywisty
To już koniec landsknechtów
Mimo zniszczenia pikinierów niemieckich na lewej flance hiszpańskiej, bitwa pozostała w zasadzie nierozstrzygnięta, chociaż z widoczną przewagą francuską. Francuzi utracili jednak w walce wszystkie swoje dowództwa i dalszy atak, chociaż możliwy, byłby bardzo utrudniony. Podobnie strona hiszpańska, pomimo rozbicia pikinierów szwajcarskich nie miała już dużych szans na rozbicie jazdy francuskiej, które mogłoby przesądzić o jednoznacznym ich zwycięstwie.
Koniec bitwy
Bitwa była bardzo interesująca, a przetestowane fortyfikacje ziemne, w oparciu o które bronili się Hiszpanie, okazały się zbyt trudną przeszkodą, żeby im poważnie zagrozić, zaś natarcie pikinierów szwajcarskich zakończyło się historycznie, czyli rozbiciem ich przez tarczowników.
Jeszcze raz chciałem ze swojej strony podziękować wszystkim za udaną i emocjonującą rozgrywkę.
Dyskusja o rozgrywce na FORUM STRATEGIE
Autor: Pablo
Zdjęcia: Pablo
Opublikowano 10.03.2011 r.
| « poprzednia | następna » |
|---|
Poprawiony: poniedziałek, 22 kwietnia 2013 08:12