[DBR] Katolicy vs Protestanci, rozgrywka w klubie Agresor 12.12.2010

  • Drukuj

Rozgrywka osadzona jest w realiach początków wojny 30-letniej, czyli okres mniej więcej bitwy pod Białą Górą (1620). Po lewej stronie stołu armia katolicka dowodzona przez Greebo, z moim gościnnym udziałem (dowodziłem lewym skrzydłem). Po prawej armia protestancka, dowodzona przez Pawła Kura.


Przed bitwą. Obie strony rozstawiają się równocześnie za przesłoną, nie widząc rozstawienia przeciwnika. Katolicy po lewej, Protestanci po prawej


Pierwsze ruchy. Stroną atakującą są Katolicy, Protestanci są stroną defensywną. Na prawym skrzydle potężna grupa jazdy Katolików (póki co niewidoczna na zdjęciu) rozpoczyna ruch na flankę przeciwnika, idąc przy samej krawędzi stołu. Protestanci wysuwają przeciw niej lekką jazdę typu węgierskiego, by poharcować nieco w trudnym terenie i być może coś uszczknąć. W centrum obserwujemy ogólny ruch do przodu. Z kolei na lewym skrzydle Katolicy wykonują podwójny ruch, starając się zająć pozycję między polem skoszonego zboża (stanowiącego pewną zaporę dla jazdy) a krawędzią, przygotowując się do odparcia dużej grupy jazdy Protestantów stojących na ich prawej flance. Pierwsza na pozycję dociera jazda Katolików (uzbrojona w pistolety do karakolu, druga, idąca za nią niewielka jednostka z czarną chorągwią to cesarscy kopijnicy - elita armii, z dowódcą lewego skrzydła), dalej podąża piechota. Artyleria obu stron otwiera ogień, wkrótce zadane zostaną pierwsze straty


Na prawym skrzydle Protestanci usiłują zablokować ruch jazdy Katolików, która w kolumnie podąża niemal tuż przy krawędzi planszy. Wysuwają także do przodu dragonów, by po ulokowaniu ich w trudnym terenie wykorzystać do zadania strat i zmieszać szeregi Katolików. W centrum, po prawej stronie zabudowań naprzeciw rozwiniętej linii Protestantów staje kolumna piechoty Katolików - wymiana ognia między tymi zgrupowaniami będzie trwała długo, przez większą część bitwy. Po lewej stronie zabudowań jazda Protestantów szykuje się do uderzenia na tercję piechoty Katolików. Na lewym skrzydle Katolików widzimy jazdę Protestantów ostrożnie posuwającą się do przodu. Podobnie jak na drugim skrzydle, Protestanci wypuszczają też do przodu dragonów, kierując ich w stronę pola ściętego zboża


Walki i przegrupowania na prawym skrzydle katolickim. Trzeba odnotować straty zadane przez artylerię Protestantów, która na tym etapie walk okazuje się bardzo celna. Prawa strona centrum katolickiego przegrupowuje się. Po lewej stronie, koło zabudowań piechota Katolików zajęła pozycję z osłoniętym skrzydłem i prowadzi ostrzał jazdy Protestantów. Do zwarcia jest tu już blisko. Tymczasem na lewym skrzydle piechota Katolików wytrwale maszeruje do przodu by wyrównać linię z jazdą i wesprzeć ją ogniowo w razie szarży kawalerii przeciwnika, który zdaje się tu posiadać dużą przewagę (przynajmniej liczebną)


W centrum, koło zabudowań dochodzi do zwarcia piechoty Katolików z jazdą Protestantów. Ze starcia tego zwycięsko wychodzą Katolicy, którym udaje się zmasakrować większość nacierającej jazdy Protestantów. W międzyczasie ponosi także straty protestancka piechota. Następnie Protestanci rzucają na wysunięty oddział piechoty, który tymczasem posunął się nieco do przodu, lekką jazdę, atakując nią z lewej flanki. Nieszczęśliwie dla nich zostają jednak odparci i rozpoczynają ucieczkę. Ponieważ atakowali z flanki, a muszą się cofać do tyłu, trasa ich ucieczki wiedzie wzdłuż frontu. Tak znaleźli się obok jednej z tercji piechoty lewego skrzydła Katolików, którą wkrótce potem atakują jak się okaże skutecznie. Zachęcona tym sukcesem rusza za nimi pozostała w tym rejonie jazda Protestantów, usiłując zaatakować pomiędzy centrum a lewym skrzydłem armii Katolików. Tymczasem na skrajnym lewym skrzydle piechota Katolików wyrównała szyk z jazdą, tworząc tutaj trudną do przełamania pozycję


Na prawym skrzydle trwają ciężkie walki jazdy Katolików z Protestantami. Mimo przewagi Katolików, Protestantom udaje się wykorzystać trudne położenie jazdy przeciwnika przy krawędzi pola walki i zadać jej spore straty. W centrum, na lewo od zabudowań piechota Katolików prowadzi skuteczny ostrzał piechoty przeciwnika. Dające się zauważyć sukcesy odnotowała na swoim koncie w tej fazie bitwy także katolicka artyleria. Najgoręcej robi się na styku między centrum a lewym skrzydłem. Katolicy w międzyczasie obrócili tutaj armatę, tak by strzelała dokładnie przez lukę w szyku. Co najważniejsze podciągnęli też tutaj wzdłuż zakrzewionego terenu jedną z tercji piechoty oraz przegrupowują z lewej flanki kopijników wraz z dowództwem lewego skrzydła


Na prawym skrzydle widzimy ciężką jazdę Katolików, która szykuje się do zadania potężnego ciosu wiążącej ją tu do tej pory jeździe Protestantów. Katolicy operują tutaj także jednostkami dragonów. W centrum Protestanci lekko podsunęli się do przodu. Trwa wymiana ognia. Na styku centrum i lewego skrzydła w lukę wchodzi jazda Protestantów. Na szczęście zza zaatakowanej uprzednio tercji piechoty wyłaniają się kopijnicy, którzy zmierzają do zaatakowania lekkiej jazdy Protestantów, a następnie jak Bóg da (Bóg Katolików oczywiście) rozwinięcia uderzenia. Część piechoty (muszkieterowie) oddziela się od prawej tercji lewego skrzydła i kieruje się na pole ze skoszonym zbożem. Na miejscu zostają pikinierzy jako bardziej zdatni do walki z jazdą. Na swojej skrajnej prawej flance Protestanci szykują się do uderzenia jazdą, ale wysunięta do przodu, stojąca tutaj świeżutka tercja piechoty Katolików mocno ich do tego zniechęca


Na prawym skrzydle Protestanci sprytnie zaszli od tyłu lekką jazdą część ciężkiej jazdy Katolików, następnie rozpoczynają jej ostrzał piechotą. Jazda Katolików zmuszona zostaje w wyniku ostrzału do cofnięcia się, wpada na front jazdy Protestantów i zostaje wskutek tego wyeliminowana. Na prawym skrzydle jazda Protestantów atakuje lewą tercję centrum Katolików, mocno już przerzedzoną w wyniku ostrzału


Na prawym skrzydle ciężka jazda Katolików odgryza się i w walce bezpośredniej zadaje ciężkie straty Protestantom, powoli zyskując tutaj przewagę. Należy odnotować poważne straty od ognia oddziału jazdy Protestantów stojącego na prawo od ich lewoskrzydłowej tercji piechoty. Katolicy szykują dwa niewykorzystane do tej pory oddziały jazdy do szarży (jeden za zabudowaniami). Nadal dzieje się sporo na styku lewego skrzydła i centrum. Po rozbiciu lekkiej jazdy kopijnicy uderzają czołowo na kolejną grupę jazdy Protestantów. Niestety, mimo przewagi, atak nie powiódł się i ponoszą straty (a była poważna szansa na rozbicie przeciwnika i jego dowództwa prawoskrzydłowego, co być może doprowadziłoby do załamania części armii Protestantów). Na prawo od nich piechota Katolików toczy heroiczną walkę z atakującą ją jazdą Protestantów. Wkrótce Protestanci, kosztem sporych strat, osiągną nad nią przewagę, po tym jak zmiesza szyki. Dalej, na lewo od tercji stojącej koło zabudowań, Katolicy oderwali dwa oddziały muszkieterów, którymi ostrzeliwują przeciwnika, wiążąc tutaj przez długi czas dużą grupę jego oddziałów


Na prawym skrzydle ciężka jazda Katolików ostatecznie zniszczyła ścierającą się z nią do tej pory jazdę protestancką. Przed nią tercja piechoty z odsłoniętymi flankami. By ją ratować, Protestanci odrywają część stojącej dalej jazdy i ustawiają ją do kontry za piechotą. W związku z tym ruchem powoli przerzedza się w centrum. Z jego lewej strony widzimy odwodową jazdę, zmierzającą by wspomóc walki na styku lewego skrzydła i centrum. Na lewym skrzydle lekko odrzuceni stoją kopijnicy (z dowództwem skrzydła) i przegrywająca starcie z jazdą Protestantów (choć ci tutaj także mocno krwawią) lewa tercja centrum. Tuż przy lewej krawędzi duża grupa jazdy Protestantów. Podchodzi ona by rozpocząć walkę ogniową z Katolikami. Katolicka piechota okazuje się jednak niezwykle skuteczna, niszcząc w krótkim czasie dwie jednostki przeciwnika i dezorganizując jego szyk. W tym warunkach skuteczny atak wręcz staje się niemal niewykonalny


Na prawym skrzydle tercja piechoty Protestantów zostaje zaatakowana z dwóch stron. Z lewej flanki nacierają m.in. dragoni. Dalej część piechoty wiąże Katolików, by umożliwić szarżę dużej, niewykorzystanej do tej pory grupie jazdy katolickiej. Na lewo od zabudowań pojawia się kolejny oddział jazdy Katolików, przed którym jest sporo otwartej przestrzeni i osłabiona piechota Protestantów. Między centrum a lewym skrzydłem Katolicy odskakują kopijnikami. Jazda Protestantów stoi w luce, ale na prawo od niej pikinierzy, których niełatwo będzie ruszyć, na lewo muszkieterowie (tych akurat łatwo zniesie). Na skrajnej lewej flance piechota i jazda Katolików kontynuuję wymianę ognia z jadą przeciwnika, zadając jej dalsze straty. W sumie ta, jak się wydawało na początku najgroźniejsza grupa jazdy Protestantów, nie osiąga żadnych sukcesów, a ponosi jedynie ciężkie straty (3 stracone jednostki)

Rozgrywka trwała wraz z rozstawieniem około 8 godzin i zakończyła się remisowo, za obopólną zgodą stron. Warto dodać, że Protestanci podzieleni byli na 2 dowództwa (lewoskrzydłowe było większe), a Katolicy na 3. Jeśli chodzi o progi załamania morale poszczególnych dowództw, najbliżej były go katolickie prawe skrzydło i lewe skrzydło Protestantów. Najmocniej trzymało się według mojego pobieżnego rozeznania lewe skrzydło Katolików, które długo unikało wdawania się w poważniejsze walki i przez to poniosło najmniej strat (straty za całą bitwę wyniosły tutaj: 2 oddziały (podstawki) muszkieterów i jeden oddział kopijników).

Dzięki wielkie za znakomitą rozgrywkę. Bitwa była bardzo wyrównana i przez to ciekawa, chociaż jak rozmawialiśmy po jej zakończeniu, brakowało trochę miejsca do wykonania większych obejść, ale moim zdaniem jest to zgodne z duchem bitew tej epoki.

Dyskusja o rozgrywce na FORUM STRATEGIE

Autor: Raleen
Zdjęcia: Greebo

Opublikowano 01.01.2011 r.

Poprawiony: niedziela, 12 października 2014 08:41