[Ukraine '43] Raleen vs Silver, 27.07.2019 (cz. 3)

  • Drukuj

Wchodzimy w środkową fazę bitwy. Niemcy cofnęli się za linię Dniepru. Sowieci potrzebują jeszcze trochę czasu, by podciągnąć czoła kolejowe, dające zaopatrzenie frontom. Najwięcej działo się ostatnio na południu, gdzie Sowietom udało się przełamać obronę na linii umocnionych miast i odrzucić Niemców. Jedna z niemieckich dywizji piechoty broni się w Stalino. Na północy trwały walki manewrowe. Niemcy kontratakowali siłami pancernymi i zmechanizowanymi z Dywizją Grenadierów Pancernych „Grossdeutschland” na czele. Na północnym skrzydle front nie posunął się do tej pory aż tak dużo do przodu, podobnie na południowym, ale wobec sytuacji w centrum Niemcy będą zmuszeni się przegrupować.

Sowieci – Silver, Niemcy – Raleen.

 

Na północnym odcinku frontu Sowieci zaatakowali na samej północy i na zachód od Romni, osiągając przejściowe sukcesy i przejściowo odcinając 10 DGren. Panc. Niemcy wyprowadzili natomiast potężne uderzenie zarówno tą jednostką, jak i DGren. Panc. „Grossdeutschland” wraz oddziałami towarzyszącymi, rozbijając główne zgrupowania ofensywne Sowietów. W ataku wzięły udział wszystkie posiadane przez Niemców na tym odcinku frontu czołgi Tygrys.

 

W centrum i na południu Sowieci nadal nacierają. Na prawo od ufortyfikowanego właśnie Dniepropietrowska oddziały niemieckie przyjęły linię obrony na rzece Samarze. Osłabione niemieckie dywizje pancerne (w większości przypadków ich resztki) przemieszano z dywizjami piechoty.

 

Na południowym odcinku, w rejonie Stalino i Kramatorska atak niemieckich dywizji pancernych i 5 DGren. Panc. SS doprowadził do całkowitego rozbicia południowego ramienia sowieckiego frontu. Nacierający dotarli niemal pod samo Stalino, gdzie trwa w okrążeniu 82 DP. Trzeba jednak zaznaczyć, że wcześniej potężne uderzenie z rejonu Kramatorska wyprowadzali w tym rejonie Sowieci.

 

Na północy Niemcy postanowili wykorzystać chwilę spokoju, nieco odskoczyć i uporządkować szyki. Linia frontu jest tu w tej chwili bardzo luźna.

 

W centrum rosyjskie dywizje strzeleckie podeszły do Dniepru, co zmusiło Niemców do obsadzenia drugiego brzegu. Rozpoczyna się fortyfikowanie wysuniętej pozycji koło Dniepropietrowska. Na zachód od niego, w miasteczku Dnieprodzierżyńsk pojawiła się przerzucona koleją dywizja górska (z uzupełnień). Na prawo od Dniepropietrowska, po zgromadzeniu potężnego wsparcia artyleryjskiego Sowietom udało się przełamać linię rzeki Samary opodal samego miasta. Atak spadł również na pozostałe niemieckie siły, co zmusiło je do ogólnego odwrotu i częściowo zajęcia pozycji za kolejną rzeką.

 

Sporo działo się również pod Stalino. Sowieci ponownie usiłowali odciąć najbardziej wysunięte niemieckie dywizje, co przejściowo im się udało. Potem nastąpił jednak kontratak. W jego wyniku Niemcom udało się przebić do Stalino i przywrócić zaopatrzenie broniącej go 82 DP. Na południe od Stalino w pewnym momencie zagrożona była sowiecka artyleria, Niemcy skupili się jednak na rozbiciu jednostek pancernych i piechoty.

 

Potężny atak Sowietów na północy daleko odrzucił Niemców. Pozbierali się już po nim, ale linia obrony jest w pewnych punktach bardzo wątła. Znakomicie trzyma się jedynie DGren. Panc. „Grossdeutschland”, która w międzyczasie dostała uzupełnienia i ma pełne stany. Towarzyszą jej resztki jednej z niemieckich dywizji pancernych. Tej dywizji, jako jedynej, Sowieci nie atakują. Widać, że chwilowa przerwa w walkach bardziej posłużyła Sowietom.

 

W centrum trwa obsadzanie linii Dniepru. Czoła kolejowe sowieckich frontów podeszły już bliżej i jednostki Armii Czerwonej mogą przystąpić do forsowania rzeki. Niemcy ściągnęli w ten rejon koleją następną dywizję piechoty (z uzupełnień). Zabezpieczyli też bieg rzeki na południe od Dniepropietrowska. W newralgicznych punktach trwa okopywanie oddziałów. Sowieci póki co wydają się najbardziej zainteresowani atakiem na Krzemieńczug.

 

Ciężka sytuacja ponownie zarysowała się na południu. Niemcom udało się jednak z niej wybrnąć. Sowieci wprowadzili na tym odcinku frontu do akcji świeżo przybyłą 3 Armię Pancerną Gwardii. Pojawiła się ona na południe od Stalino i od razu weszła do akcji, doprowadzając niemal do odcięcia dwóch niemieckich dywizji. Również pod samym Stalino wydawało się przez chwilę, że cztery niemieckie dywizje zostaną odcięte. Niemcy przebili się wykorzystując siłę swoich jednostek pancernych i zmechanizowanych. Co więcej, udało się wycofać ze Stalino broniącą go wcześniej 82 DP. Sowieci prą tu dalej, powoli spychając oddziały niemieckie. Sami ponoszą przy tym spore straty, tak że siłami ofensywnymi są obecnie niemal wyłącznie korpusy pancerne i zmechanizowane oraz sporadycznie kawaleria.

 

Na północy dochodzi do przełomowych wydarzeń. Rozbita została walcząca samotnie w centrum niemieckiej linii 8 DPanc. Sowieci atakowali ją przy maksymalnym stosunku sił (dzięki wsparciu niemieckiego lotnictwa udało się go nieznacznie zredukować). Przy tak przytłaczającej przewadze (atakowały ją dwie armie pancerne) nie ma się co dziwić, że ledwo przeżyła. Kolejny atak miał miejsce na południe, gdzie niemiecka dywizja piechoty wspierana przez StuGi również została odrzucona. Efektem tego było okrążenie DGren. Panc. „Grossdeutschland” wraz z towarzyszącą jej dywizją pancerną. Dywizje te usiłowały się następnie przebić i odniosły sukces, ale Sowieci z powodzeniem przeprowadzili zdeterminowaną obronę i kosztem strat pozostali w miejscu. W ten sposób DGren. Panc. „Grossdeutschland” została odcięta i straciła zaopatrzenie. Będzie musiała podjąć próbę wywalczenia sobie drogi do swoich linii w następnym etapie. Nadal jest to bardzo potężne zgrupowanie, wyposażone w Tygrysy, pozostaje więc kwestią otwartą czy Sowieci zdecydują się rzucić na nie do ataku wszystkie posiadane siły i spróbować je unicestwić, czy poczekają aż brak zaopatrzenia zrobi swoje. By wesprzeć próby przebicia się odciętych sił Niemcy wykonali atak 10 DGren. Panc., 6 DKaw. SS i 503 BCz. C. na 1 Armię Pancerną, którą rozbili. Na samej północy Niemcy cofnęli się do Czernichowa, gdzie okopuje się jedna z dywizji piechoty. Powoli trzeba myśleć o obronie Kijowa, który majaczy już na horyzoncie.

 

W centrum, na lewo od Krzemieńczuga Sowieci nagle podeszli do Dniepru w trzech miejscach, chcąc uchwycić przyczółek, ale Niemcom udało się (choć wymagało to pewnych akrobacji) wygospodarować jednostki do obsadzenia rzeki. Z Krzemieńczuga wysłali resztki jednej z dywizji grenadierów pancernych SS, w środku stanęła dywizja piechoty, która przybyła koleją, zaś następna dywizja piechoty została odtworzona w Czerkasach, co pozwoliło przesunąć dywizję broniącą miasta na prawo. Tym sposobem udało się znaleźć trzy dywizje. W przeciwnym razie Sowieci mogliby wybudować most pontonowy i przystąpić do przeprawy na drugi brzeg rzeki. Trwa okopywanie sił niemieckich nad rzeką. Umocniona została już pozycja na południe od Dniepropietrowska. By Sowieci nie przekroczyli rzeki na północ od Zaporoża stanęła tam kolejna dywizja piechoty. Samego Zaporoża broni dywizja ochrony wraz z dywizją pancerną.

 

Na południu trwają walki odwrotowe, które są bardzo manewrowe. Przejściowo Sowietom znowu niemal udało się odciąć kilka dywizji, ale te wyrwały się z okrążenia i udało im się przegrupować. Bardzo pomocne okazało się w tym przypadku dowodzenie zapewniane przez Ericha von Mansteina. Nie powiódł się jedynie atak 6 DPanc. na sowiecki 3 Korpus Zmech. (wspierany przez 50 i 78 Dywizje Strzeleckie).

 

Druga część relacji

Czwarta część relacji

Dyskusja o grze na FORUM STRATEGIE

Autor: Raleen
Zdjęcia: Raleen

Opublikowano 17.08.2019 r.

Poprawiony: poniedziałek, 28 października 2019 22:01