28 czerwca 2008 r., po raz trzeci już, odbył się w Warszawie, w gościnnym Domy Kultury „Śródmieście” konwent Grenadier – impreza poświęcona promocji wargamingu historycznego, dająca możliwość spotkania się graczom z całej Polski, w tym szczególnie z Warszawy i okolic (z racji odbywania się konwentu w Warszawie). Tym razem termin imprezy przesunięto z majowego na czerwcowy. Nie było to najszczęśliwsze posunięcie z racji trwających w tym okresie na wyższych uczelniach sesji egzaminacyjnych, przez co wyeliminowana została z udziału w rozgrywkach duża część studentów. Inna niekorzystna z organizacyjnego punktu widzenia okoliczność to odbywający się w tym samym dniu Piknik Naukowy, który również mógł odciągnąć od udziału w imprezie część potencjalnych zainteresowanych. Mimo tych przeciwności losu, udało się zgromadzić spore grono osób. Uprzedzając dalszą część relacji, będzie to też z mojej strony jedyna łyżka dziegciu do beczki miodu, jaka należy się w szczególności głównemu organizatorowi – Tomkowi Kowalczykowi.

Od strony organizacyjnej warto wspomnieć, że udział w konwencie był jak co roku darmowy. Strudzonym bojami uczestnikom, jak w poprzednich latach, rozdawano na koszt organizatora nie tylko ciepły i zimny posiłek, ale i konwentowe koszulki. Na tle szeregu odbywających się w naszym kraju płatnych imprez, często wątpliwej jakości, Grenadier niewątpliwie pozytywnie się pod tym względem wyróżnia, ze względu na taką właśnie formułę, dającą możliwość przyciągnięcia nowych graczy.

Na konwencie grano w wiele gier i systemów. Jeśli chodzi o najbliższe mi planszówki, udało się nam rozegrać z Wizunem dodatek do nieśmiertelnego „Waterloo 1815” pt. „Quatre Bras”, choć w dość mocno zmodyfikowanej wersji. Obok nas toczyła się rozgrywka w stare, dragonowskie „Ardeny 1944”. Nie brakowało też gier zachodnich, wśród których największym powodzeniem cieszyło się świeże jeszcze „Manoeuvre”. Ponadto pod ścianą, niedaleko barku rozlokowało się ze swoimi grami wydawnictwo Gry Leonardo. Widziałem, że stoczono tam szereg rozgrywek w „Hannibala Barkasa” oraz testowano prototypową wersję nowej gry wydawnictwa pt. „Biały orzeł – czerwona gwiazda” (później gra zmieniła tytuł na „Orzeł i gwiazda”).

Spośród systemów figurkowych warto wspomnieć o udanej prezentacji systemu bitewnego „Szwadron”, opracowanego przez naszego kolegę Jarka Dekowskiego. Ponadto, ogólnie rzecz biorąc salę dolną domu kultury zdominował Wargamer, zaś górną warszawskie pracownie modelarskie. Jeśli chodzi o systemy Wargamera, zdecydowanie mniej było w tym roku „Mein Panzera”, za to więcej miejsca i uwagi poświęcono prezentacji będącego jeszcze w trakcie tworzenia „Ogniem i mieczem” i systemów do starożytności. Na dole miałem też okazję uczestniczyć w pokazie systemu lotniczego „Scramble” oraz polskich, autorskich systemów poświęconych XVII wiekowi i epoce napoleońskiej, organizowanych w większości przez kolegów z portalu WargamingZone. Piękne, kolorowe figurki robiły wrażenie na wszystkich przechodzących koło ich stołów.

Z firm goszczących na imprezie warto wspomnieć przede wszystkim Oddział Ósmy, z którym udało się nam nawiązać przyjacielskie relacje. W tym roku, mimo że ogólna frekwencja była nieco mniejsza, zainteresowanie ich figurkami okazało się większe niż w latach poprzednich i niż sami sądzili.

Podczas tej edycji Grenadiera nie było co prawda „pogadanek” historycznych w stylu tych, które miały miejsce na dwóch poprzednich odsłonach imprezy, jednak ci, którzy wytrwali do wieczora, mogli się załapać na bardzo ciekawy wykład dotyczący działań drugowojennych, z dużą makietą w tle (nie znam szczegółów, stąd jedynie ogólna wzmianka z mojej strony). Na podstawie opinii jednego z koneserów wiem, że było warto, choć sam, zajęty innymi pokazami, niestety nie dałem rady wziąć w nim udziału.

Reasumując, mimo wszelkich przeciwności, konwent jak na porę, w której się odbywał, wypadł nieźle. Sądzę, że jeśli tylko w następnym roku uda się wywalczyć lepszy termin, frekwencja będzie zdecydowanie wyższa.

Autor: Raleen

Opublikowano 21.07.2008 r.