Pierwsza faza walk za nami. Sowieci odnieśli całkiem spore sukcesy, zwłaszcza w rejonie Charkowa i w okolicach miasta Sumy. Niemcy są tam generalnie w odwrocie. Tymczasem na południu panuje względny spokój. Oddziały niemieckie umocniły się na linii miast i bronią jej póki co wytrwale, a Sowieci nie do końca mają pomysł jak ją sforsować. Bardzo dynamiczna sytuacja zarysowała się koło Sławiańska i Artiamowska, gdzie niemieckie dywizje pancerne usiłują powstrzymać wylewających się z przyczółka Sowietów. Niemcy ponieśli spore straty, głównie w rejonie Charkowa. Miasta bronią Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Wiking” i 282 Dywizja Piechoty. Sowieci mają jednak możliwość wyparcia Niemców okrążając miasto, z czego wyciągnęli, jak się wydaje, właściwe wnioski.

Sowieci – Silver, Niemcy – Raleen.

 

Na południowym odcinku frontu ataki na miasta rozbiły się o niemieckie umocnienia. Sowieci usiłują przedrzeć się na południe od Makiejewki, gdzie Niemcy stracili w walkach batalion StuGów, osłaniający piechotę przed atakiem jednostek pancernych. Niemcy cofnęli jedną z osłabionych dywizji piechoty i zaczęli budowę umocnień. Z kolei na zachód od Sławiańska ledwo udało im się wymanewrować tak, by zablokować dalsze natarcie Sowietów.

 

W centrum doszło do ostrych walk. Najpierw nacierali Sowieci, potem do ataku ruszyły niemieckie dywizje pancerne i grenadierów pancernych, wspierane przez piechotę. Duże sukcesy odnotowała niedawno przybyła Dywizja Grenadierów Pancernych „Grossdeutschland”, rozbijając wspólnie z 4 i 6 Dywizją Pancerną oraz 16 Dywizją Grenadierów Pancernych dwa zgrupowania sowieckie. Pod Charkowem wypad DGren. Panc. SS „Wiking” nie do końca się powiódł, bo Niemcy, choć przerwali pierścień okrążenia zaciskający się wokół miasta, ponieśli bolesne straty.

 

Sytuacja pod Charkowem. Sowieci zostali nieco odrzuceni przez niemieckie dywizje pancerne, ale mają nadal dość rezerw, by kontynuować natarcie, zwłaszcza na Charków.

 

Dzięki wsparciu artylerii gwardii, Sowietom udaje się przełamać pozycje niemieckie w mieście Gorłowka. W wyłom wdzierają się od razu jednostki 5 Armii Uderzeniowej i towarzyszące im jednostki gwardii. Sowieci przebijali się też z powodzeniem na południe od Stalino, rozbijając niemiecką dywizję piechoty, która budowała tam umocnienia. Niemcy ściągnęli jednak 23 Dywizję Pancerną, która wspólnie z piechotą rozbiła wdzierający się tu sowiecki korpus pancerny, by ostatecznie zająć pozycję w mieście Stalino. Niemieckie dywizje piechoty (w tym dywizja górska), osłaniające dotąd południowy odcinek frontu, wykonały odwrót.

 

Sowieci nacierają dalej, dochodząc pod umacnianą pośpiesznie Połtawę. Charków został już praktycznie stracony przez Niemców. Jedna z niemieckich dywizji piechoty została odcięta. Później zostanie ona zniszczona. Pozostałym oddziałom udało się uniknąć okrążenia. W walkach tych sowiecka piechota poniosła jednak spore straty. Tymczasem na północnym odcinku frontu nie próżnuje DGren. Panc. „Grossdeutschland” i towarzyszące jej jednostki pancerne i zmotoryzowane (4+9 DPanc. oraz 16 DGren. Panc. wspierana przez 503 Batalion Czołgów Ciężkich). Niemcy rozbili tutaj i odrzucili dwa zgrupowania sowieckie. Najbardziej ucierpiała 5 Armia Pancerna Gwardii.

 

Sytuacja w połowie 7 etapu, po fazie walki Sowietów. Wdzierają się oni dalej w pozycje niemieckie na południu, uzyskując szerokie włamanie. Efekt byłby jeszcze bardziej druzgocący, gdyby nie bohaterska postawa resztek grenadierów pancernych SS na zachód od Kramatorska. Dzięki swojej ofierze zatrzymali głębsze włamanie się Sowietów z północy.

 

Sytuacja w połowie 7 etapu, po fazie walki Sowietów. Na środkowym odcinku frontu jednostki niemieckie zostają odrzucone niemal na całej linii. Co gorsza dla Niemców, Sowietom udaje się zdobyć Połtawę, choć szanse na to nie były aż tak wielkie, a grenadierzy pancerni SS przeprowadzili zdeterminowaną obronę. Nie wystarczyło to by zatrzymać 1 Armię Pancerną.

 

Niemcy starają się łatać front jak mogą. Na południu znowu działania ofensywne przeprowadziła 23 DPanc., która rozbiła sowiecki korpus zmechanizowany, zadając mu poważne straty i wyrównując linię na południu. Na pole bitwy nadciąga tymczasem 13 DPanc., przerzucana z Krymu. Broni się nadal Stalino. Natomiast na północ od niego w trudnej sytuacji znalazło się aż pięć niemieckich dywizji piechoty, które są już niemal odcięte. Niemcy liczyli, że dzięki atakowi na sowieckie 126 i 221 Dywizje Strzeleckie (obie te dywizje to jeden żeton) uda im się odzyskać połączenie, ale atak piechoty nie powiódł się i Sowieci utrzymali pozycję.

 

Na centralnym odcinku frontu obserwujemy odwrót Niemców niemal na całej linii. Niemieckie dywizje porządkują szyki rozbite atakiem sowieckim. Jedynym wyjątkiem była Połtawa. Stojąca opodal niej 1 Armia Pancerna została zaatakowana przez DGren. Panc. „Grossdeutschland”, 4 i 9 DPanc. oraz świeżo nadeszłą na pole bitwy 8 Dywizję Kawalerii SS. Sowieci zostali dotkliwie pobici i daleko odrzuceni. Na chwilę niemieccy żołnierze znaleźli się na przedmieściach Połtawy i mogliby z powrotem wejść do miasta, gdyby nie ogólna sytuacja, która nie pozwalała już dalej go bronić. Zimny prysznic, jaki spotkał sowieckich czołgistów sprawił, że sowieckie dowództwo zaczęło działać nieco ostrożniej.

 

Wkrótce do przełomowych wydarzeń doszło na południu. Rozstrzygał się tu los odciętych pięciu niemieckich dywizji piechoty. W swoim posunięciu w 8 etapie Sowieci zacieśnili wokół nich pierścień okrążenia, ale nieudany atak sprawił, że jedna z sowieckich brygad pancernych stojąca w tym rejonie została unicestwiona, tak że pierścień okrążenia od południowego zachodu trzymały tylko osłabione dywizje strzeleckie stojące na osobnych polach. Niemcy postanawiają ratować swoją piechotę i rzucają do ataku resztki 17 DPanc., która atakuje pierścień od zewnątrz, zaś od wewnątrz nacierają wszystkie przebijające się dywizje piechoty. Celem ataku są 91 i 87 Dywizje Strzeleckie (obie te dywizje to jeden żeton), osłabione w dotychczasowych walkach.

 

Niemcom udaje się zniszczyć 91 i 87 DStrz. i wyjść z okrążenia częścią dywizji piechoty. Pozostałe dwie, świeże dywizje piechoty wspólnie z 17 DPanc. atakują z marszu 24 i 33 Dywizje Strzeleckie Gwardii (obie te dywizje to jeden żeton). Dzięki przewadze liczebnej i pancernej, jaką dają czołgi, Niemcom ponownie udaje się odnieść sukces, wypierając przeciwnika z zajmowanego heksu i wydostając się z okrążenia. Warto zwrócić uwagę, że w Stalino cały czas trwa w umocnieniach 82 DP, która w tym etapie nie straciła jeszcze zaopatrzenia.

 

Na koniec 8 etapu w południowej części frontu Niemcom udaje się w miarę ustabilizować sytuację, do czego przyczyniło się także pojawienie się w pobliżu dodatkowych sił pancernych. Wyjście dywizji piechoty z okrążenia było jednym z ważniejszych wydarzeń w tej części rozgrywki (przynajmniej z perspektywy Niemców).

 

Na koniec 8 etapu na północy Niemcy odchodzą dalej na południe, obsadzając kluczowe dla obrony miasta. W północnej części, gdzie operuje DGren. Panc. „Grossdeutschland”, dochodzi do walk z wdzierającymi się w tym kierunku Sowietami. Jak zazwyczaj, najbardziej wysunięte jednostki zostają pobite, jednak tym razem niemiecka elitarna dywizja także poniosła straty.

 

Rzut okiem na północną część frontu. Sowieci niewiele posunęli się tu naprzód w ciągu ostatnich kilku etapów...

 

 

Pierwsza część relacji

Trzecia część relacji

Dyskusja o grze na FORUM STRATEGIE

Autor: Raleen
Zdjęcia: Raleen

Opublikowano 07.08.2019 r.

« poprzednia		następna »

Poprawiony: poniedziałek, 07 października 2019 13:38