Zagraliśmy w scenariusz filmowy nr 1 – Wiem, kim jesteś. W partii chodzi o to, aby Polakami przed końcem 8 etapu gry uzyskać dwa sekrety z rozmów i nadać po tym fakcie meldunek z radiostacji. Tę ostatnią operację przeprowadza sam Hans Kloss, który musi w jednym etapie rozpocząć nadawanie w miejscu z ukrytą radiostacją. Zabieg udaje się, gdy do końca następnego etapu w lokacji z radiostacją jest jakiś polski agent. Niemcy z kolei muszą w ciągu gry namierzyć radiostację i uniemożliwić stronie polskiej nadanie meldunku albo w ostateczności przerwać nadawanie poprzez skuteczne zamachy lub/i aresztowania (Stedtke). Jeżeli strona polska sama ujawni lokalizację radiostacji, ale nie uda się jej nadać meldunku, to wtedy o starciu rozstrzygają PZ gromadzone dzięki misjom podstawowym oraz kartom lokacji.

Przy pierwszym naszym podejściu do tego scenariusza kilka miesięcy temu grając Polakami rzutem na taśmę wygrałem, mimo że moja sytuacja po 6 etapach była fatalna i nawet chciałem poddać partię. Jedno wiem na pewno – w tę grę gra się do końca, o czym zresztą będzie świadczyć także opisywana tutaj partia. Tym razem także zagrałem Polakami.

Niemcy – Karolina, Polacy – Leyas

Początkowe rozstawienie. Jeszcze przed rozegraniem pierwszego etapu gry polski gracz zapisuje miejsce ukrycia radiostacji na kartce. W trudnej sytuacji rozpoczyna partię Hans Kloss, który jest razem ze swoją narzeczoną Martą Becher w jednym sektorze (wojskowy). Marta posiada specjalną cechę i będąc w tym samym sektorze powoduje, że Kloss wydaje do każdej przeprowadzanej akcji 2 dodatkowe Punkty Akcji (PA). Mimo, że szef polskiej siatki ma do dyspozycji pulę aż 10 PA (najwięcej w grze) to obecność Marty daje mu się mocno we znaki.

Sytuacja po 1 etapie. Gracze na początku gry najczęściej skupiają się na pozyskiwaniu jakichkolwiek przedmiotów. Jeżeli uzna się, że znaleziona rzecz jest mało przydatna zawsze można zamienić ją na dowody przeciwko agentom naszego wroga. Tak też stało się w tym etapie. Po 3 dowody zostały zgromadzone na agentów niemieckich: Bruno Drehera oraz Martę Becher, a także po 2 dowody na agentów polskich: Jacka oraz Hansa Klossa. Na szefa polskiej siatki dowody zostały zgromadzone poprzez skuteczne otwarcie skrytki i uzyskanie ściśle tajnych dokumentów. Marta Becher skorzystała z karty lokacji SZPITAL i w ten sposób mogła sobie wybrać jeden z przedmiotów dostępnych w tej lokacji. Ponadto chciała zbliżyć się do Klossa, jednak nie przeszła kontroli dokumentów, która stale strzeże fortu w sektorze wojskowym.

Sytuacja po 2 etapie. Podczas jego trwania nastąpiły pierwsze rozmowy. J-23 „na dzień dobry” został spity Whisky przez Martę, a następnie skutecznie przepytany. Do zaznaczania rozmów najlepiej używać znaczników TU BYŁEM – dana para agentów może rozmawiać jedynie raz na etap. Agent Jacek zdobył 1 PZ dla polskiej drużyny za użycie przedmiotu znalezionego na targowisku. Szef niemieckiej siatki Stedtke, po dogłębnym przebadaniu sektora policyjnego, skierował się w stronę polskiej agentki Ireny (sektor kolejowy). Przed 3 etapem Niemcy zgromadzili już 5 dowodów na szefa polskiej siatki, co zaczynało rodzić pewne obawy na przyszłość.

Sytuacja po 3 etapie. Okazał się on przełomowy dla strony polskiej. Bruno Dreher oraz Marta Becher zdradzili w rozmowach po jednym sekrecie. Oznaczało to, że Polacy mogą skupić się już teraz wyłącznie na nadaniu meldunku z radiostacji. Marta mimo wygadania się zdążyła jeszcze napsuć krwi Klossowi – musiał on zużyć dodatkowe 2 PA dzięki karcie reakcji. Mimo to J-23 stara się opuścić sektor wojskowy i uciec jak najdalej od swojej „absorbującej” narzeczonej. Stedtke nieskutecznie próbował uzyskać jakieś korzyści w rozmowie z Ireną, która oddaliła się do sektora policyjnego.

Sytuacja po 4 etapie. Kloss w bardzo szybkim tempie przemierzył sektor administracyjny oraz policyjny i dotarł do sektora kolejowego (gdzie nota bene panoszył się Stedtke). Nie byłoby to możliwe, gdyby nie posiadane w zanadrzu plany miasta odnalezione jeszcze w ABWEHRZE. Ale to nie wszystko. Po drodze zlecił jeszcze misję Starszej Pani (mama Jacka), a także został skutecznie rozpytany przez byłego współwięźnia z celi – Heinricha Vogela. Tym sposobem gracz niemiecki zgromadził 8 dowodów na szefa polskiej siatki, a to zaczynało być już niebezpieczne. Vogel po skutecznej rozmowie z Hansem miał jeszcze chęć kontynuować passę i wypytać polską agentkę Irenę, jednak zabrakło mu PA.

Sytuacja po 5 etapie. W jego trakcie J-23 wykorzystując kartę reakcji odkrył, że Stedtke posiada groźną broń: granat oraz karabin, a także w tej sytuacji jeszcze groźniejsze tabletki nasenne, które mógłby użyć przy spotkaniu (powodują one, że po rozmowie wrogi agent zużywa wszystkie PA, którymi dysponuje). Hans postanowił więc oddalić się i dotarł do sektora miejskiego, w którym do tej pory całą grę przebywał Jacek. Niestety nie zdało się to na wiele, gdyż Stedtke i tak dopadł Klossa. Uzyskał sukces w rozmowie – 9 dowód na szefa polskiej siatki, a po tym zastosował wspomniane wcześniej tabletki. Bruno Dreher wyciągnął 6 dowód z Jacka i od tej pory zagrażało temu ostatniemu aresztowanie ze strony Gestapo. Ponadto Marta Becher skutecznie przepytała Starszą Panią, a lokacja RIKSZE została zablokowana przez niemiecką kontrolę dokumentów.

Sytuacja po 6 etapie. Stedtke podjął w nim nieudaną próbę aresztowania Jacka, gdyż tego ostatniego ochroniła posiadana pieczątka. Zgodnie z zasadami ten ostatni uciekł do najbliższej lokacji (KAMIENICA) i nie mógł wychodzić na ulicę. Szef niemieckiej siatki podążył za nim, aby w następnym etapie móc przeprowadzić ponowną próbę aresztowania. Niestety dla Niemców Jacek wykorzystał kartę lokacji KAMIENICA i zniknął z planszy, aby pojawić się w następnym etapie w dowolnej lokacji i z obniżonymi na siebie 3 dowodami. Z kolei Starsza Pani wypełniła misję, w której musiała odrzucić 2 przedmioty. Przez to już drugi PZ pojawił się na koncie polskiej strony. Jednak najważniejszą sprawą były nieudane próby przejścia kontroli dokumentów przez Klossa i Irenę w lokacji RIKSZE. Agenci niemieccy widząc taką determinację z polskiej strony bezbłędnie wywnioskowali, że to właśnie tam ukryta została radiostacja.

Sytuacja po 7 etapie. Kulminacja gry – ostatni możliwy moment na nadanie meldunku. Polacy przez chwilę byli w trudnej sytuacji – ani Jacek ani Irena nie przeszli kontroli dokumentów i cała nadzieja pozostała w Klossie (każdy agent może podjąć jedną próbę przejścia kontroli na etap). J-23 jednak nie zawiódł i wkrótce rozpoczął nadawać meldunek, ujawniając jednocześnie radiostację. Od tej pory Niemcy mogli przeprowadzać zamachy w lokacji z radiostacją, a Stedtke dodatkowo mógł aresztować każdego z polskich agentów bez patrzenia na zgromadzone dowody. Szef niemieckiej siatki był jednak daleko i całą pulę PA musiał zużyć aby dotrzeć w okolice radiostacji. Również w ten rejon zmierzają inni agenci niemieccy – Dreher i Vogel. Marta Becher z kolei jest zbyt daleko (sektor administracyjny), aby mieć jakiś wpływ na końcówkę opisywanej partii.

Końcówka 8 etapu. Niemcy rzutem na taśmę w ostatnim możliwym ruchu zdołali przeprowadzić skuteczny zamach na Klossa. Jego oprawcą stał się niepozorny były współwięzień Vogel. Wcześniej jednak Stedtke podjął udaną próbę aresztowania Ireny, która wylądowała w areszcie. Jacek z kolei miał farta. Po raz kolejny uratowała go pieczątka i nie trafił za kratki. Popełniliśmy jednak małe niedopatrzenie, gdyż zgodnie z zasadami Jacek powinien uciec do najbliższej lokacji – w tym wypadku byłby to DWORZEC, a aresztowana Irena winna być pozbawiona swoich przedmiotów, aczkolwiek w kulminacyjnym momencie było to bez znaczenia. W ten sposób lokacja z radiostacją została oczyszczona z polskich agentów. Bruno Dreher przy modyfikatorze +3 do rzutu próbował jeszcze doprowadzić do dekonspiracji Klossa, jednak uzyskał tylko 2 dowody na niego, co zaowocowało 1 PZ na koncie Niemców.

W ostatnim możliwym momencie Niemcom udało się przerwać nadawanie meldunku. Jednak ważniejszą kwestią wydaje się śmierć J-23. Zasady gry milczą w tym temacie. My przyjęliśmy, że Niemcy wygrywają. Jednak gdyby nie brać tego faktu pod uwagę to należałoby wyłonić zwycięzcę poprzez porównanie PZ (z racji tego, że Polacy sami ujawnili radiostację, ale nie nadali meldunku). W takim przypadku byłoby 3:1 na korzyść strony polskiej.

Rozgrywka była bardzo emocjonująca, szczególnie w końcówce. Grało nam się dobrze, chociaż pojawiały się i nerwy. Karolina grając Niemcami jeszcze w 7 etapie chciała poddać partię, jednak skutecznie Ją od tego odwiodłem (na moją zgubę!), przypominając, że poprzednim razem to ja chciałem poddać partię, a rzutem na taśmę wygrałem. W zasadzie w Jej grze widziałbym tylko jeden błąd, mianowicie pozostawienie Marty Becher daleko od Klossa. Jest to jedna z najlepszych postaci w grze, a na pewno po stronie siatki niemieckiej. Będąc bliżej na pewno napsuła by jeszcze więcej krwi Hansowi niż tylko na początku naszej gry. Ja z kolei popełniłem błąd polegający na tym, że nie starałem się porozmawiać agentami polskimi ze Stedtke. W ten sposób mógłbym zablokować możliwość aresztowania danego agenta (aresztowanie jest jak rozmowa – raz na etap między parą tych samych postaci). Starsza Pani jest zdecydowanie najsłabszym ogniwem polskiej siatki. Ma zaledwie 4 PA i najniższą rangę, przez co łatwo z niej coś wyciągnąć przeciwnikowi. Rozkładając dostępną pulę PA trzeba też komuś co nieco uciąć, więc najczęściej padało na tę właśnie postać. Ale mimo to udało jej się wypełnić jedną misję. Przez całą grę agenci obu stron raczej skutecznie odrzucali żetony zagrożenia przeciwnika i nie narobiły one większych problemów (prócz wspomnianej wcześniej kontroli dokumentów).

Dyskusja o grze na FORUM STRATEGIE

Autor: Andrzej „Leyas” Zyśko
Zdjęcia: Andrzej „Leyas” Zyśko

Opublikowano 14.01.2016 r.

Poprawiony: piątek, 15 stycznia 2016 12:48