XI Warszawski Turniej DBA, trzeci w obecnym (4-tym) sezonie ligi, odbywał się w formule historycznej, ku radości licznie zgromadzonych graczy. Miejscem turnieju był klub „Agresor”, działający na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej. To kolejny już turniej w formule historycznej ostatnimi czasy. Na forum trwała więc wcześniej dyskusja nad wyborem bitew, w większości pozostały jednak dotychczasowe, wraz z podziałem czasów starożytnych i średniowiecznych na cztery okresy: I – epoka rydwanów, II – klasycznej starożytności, III – wczesnego średniowiecza, IV – pełnego średniowiecza. Warto przy tym zaznaczyć, zwłaszcza na potrzeby naszych czytelników nieobeznanych z tym systemem, że bitwy na turnieju nie są wiernymi symulacjami historycznych bitew, a jedynie starciami z wykorzystaniem armii, które brały w nich udział, nie należy więc doszukiwać się tutaj jakiejś głębszej symulacyjności (zresztą sam system DBA także jest jednym z prostszych, wręcz najprostszym jeśli chodzi o bitewne systemy historyczne). Ponownie podziękować wypada naszym sponsorom: Greebo jako głównemu sponsorowi ligi, firmom Wargamer i QR Miniatures oraz wydawnictwu Erica.

Pojedynek pierwszej pary turniejowej: GRZ i QR. Na twarzach graczy widać skupienie i silne zaangażowanie. Emocji podczas tej bitwy nie brakowało

Darek Korcala, od niedawna zwany „Pastorem”, mobilizuje się przed pojedynkiem z Ciszą

Początek bitwy Raleena i Robsona. Rozgrywana była bitwa pod Manzikertem (1071), czy raczej starcie w realiach tej bitwy. Na zdjęciu widoczne centrum armii bizantyjskiej pod wodzą Robsona. Nieoczekiwanie do przodu wysunięci zostali harcownicy. Za nimi stanęła kawaleria i rycerze, nieco z tyłu jednostka lekkiej jazdy

Korzystając z okazji, ciężka jazda Turków zaszarżowała na bizantyjskich harcowników i zniszczyła oba oddziały. Teraz znalazła się naprzeciwko konnych Bizancjum. Za plecami jazdy dwie jednostki pieszych łuczników, które jednak pozostały nieco z tyłu

Turcy wyrównali jeszcze nieznacznie linię, lecz w tym momencie Bizantyjczycy ruszają do szarży...

A to co zostało po szarży Bizantyjczyków. Cztery czy pięć szóstek Robsona przy dwóch bardzo niskich rzutach strony tureckiej zrobiło swoje. Do tego artyleria trafiła oddział lekkiej jazdy po lewej, niszcząc go, i tak po zniszczeniu w jednej turze sumie 4 podstawek bitwa zakończyła się dość szybko zwycięstwem Bizantyjczyków. Liczne zgrupowanie lekkiej jazdy tureckiej na lewym skrzydle nie zdążyło się wykazać swoją manewrowością

Nowe oblicze Kadzika. Na stole walczą zaś Seleucydzi z oddziałami Ptolemeuszy, czyli bitwa pod Rafią (217 p.n.e.)

Bitwa pod Cedynią (972) – rozgrywka QR i GRZ

Bitwa nad rzeką Indus (1221) – rozgrywka Pastora i Ciszy

Podczas turnieju kilka razy zdarzało się, że niektóre bitwy przeciągały się nieco dłużej. Zwykle wszyscy, którzy zakończyli wcześniej swoje partie, gromadzili się wtedy przy stole ostatniej pary. Tutaj rozgrywka Tomka Świderskiego (po lewej) z Maciejusem (po prawej)

A to już środkowa faza średniowiecznej bitwy pod Aljubarrotą z 1385 roku, rozgrywanej przez Raleena (Portugalia) i Maciejusa (Hiszpania). Samo oglądanie figurek do tej bitwy mogło sprawić każdemu z fanów epoki średniowiecznej wiele radości, niezależnie od wyniku walki. Na planszy, po lewej harcownicy dopadli u podnóży trudnego terenu portugalskich rycerzy, z kolei bliżej centrum rycerzom i łucznikom portugalskim udało się zniszczyć dwie wrogie jednostki. Centra obu armii stoją jeszcze naprzeciw siebie, oczekując sygnału do ataku. Na prawym skrzydle poległa w walce jedna jednostka sprzymierzeńców (auxilia) portugalskich, za których na szczęście weszli łucznicy

Dalsza część bitwy pod Aljubarrotą. Portugalscy łucznicy oskrzydlają centrum hiszpańskie, złożone głównie z jazdy. Ostatecznie Portugalczykom udało się zwyciężyć, niszcząc jeszcze dwa wrogie elementy na lewym skrzydle

Robson kontra debiutujący w turnieju Lestek, a na stole bitwa pod Rafią (217 p.n.e.). Warto zwrócić uwagę na specjalny zeszyt Lestka, który bardzo profesjonalnie przygotowywał się do swojego pierwszego turnieju ligowego

Darek Korcala kontra Michał Zawada

Falanga idzie do ataku pod Rafią, a pośrodku zwarły słonie indyjskie (Seleucydów) i afrykańskie leśne (Ptolemeuszy) – rozgrywka Robsona i Lestka

Podczas turnieju nie brakowało dobrych emocji

Robson z przerażeniem obserwuje ruchy Michała...

Po chwili jednak mistrzowski spokój powraca

Bitwa nad rzeką Indus (1221) – rozgrywka QR i Lestka

Bitwa pod P’ing-yin (554 p.n.e.) – rozgrywka Ciszy i GRZ

Trzecie bitwy w turnieju rozgrywają: Maciejus i Adam Wasilewski, Greebo i Pastor oraz Tomek Świderski i Kretus

Tomek Świderski kontra Kretus

Starcie, które rozstrzygnęło o zwycięstwie w turnieju: bitwa pod Kadesz (1288 p.n.e.) w wykonaniu Greebo (Egipcjanie – po lewej) i Robsona (Hetyci – po prawej)

Ostatnie bitwy w turnieju grają: Kretus i Lestek oraz Maciejus i GRZ

Bitwa pod Rafią (217 p.n.e.). Starcie Raleena (Seleucydzi – u dołu) i Ciszy (Ptolemeusze – u góry). W środkowej fazie bitwy jazda obu stron, wraz z jednostkami lekkimi, ustawiła się po lewej stronie. Egipcjanie szykują się do ataku, by zniszczyć rydwan z kosami, stojący w środku szyku Seleucydów (by go wyeliminować, wystarczy zremisować z nim walkę). Po prawej falangi obu stron i słonie. Armii egipskiej udało się dołączyć słonia do swojej linii, nie ma jednak jak nacierać do przodu, bo dalej są nierówności, a w nich usadowiła się lekka piechota przeciwnika. Daleko po prawej warbandy przekradając się po nierównym terenie straszą linie falangi, która ostro manewruje, by utrudnić nieprzyjacielowi atak. Posłanie tam tego jednego oddziału sprawiło, że de facto większość bardzo licznej egipskiej falangi została związana i wyłączona z bitwy

Zakończenie bitwy. Seleucydom udaje się zniszczyć jedną lekką piechotę i kawalerię przeciwnika oraz słonia, który nieopatrznie zbliżył się do trudnego terenu, gdzie został dopadnięty przez harcowników. Na prawym skrzydle decydujący sukces odniosły w samej końcówce warbandy, niszcząc jedną z jednostek falangi

Po raz pierwszy od początku tej Ligi tj. od października 2010 r. na jednym turnieju zagrało 14 graczy! W związku z tym w ostatniej chwili zdecydowaliśmy o dwóch zmianach dotyczących nagród. Pierwszą nagrodą w tym turnieju była cała armia do DBA, a nagrody w postaci blistrów z figurkami dostali gracze aż do 10 miejsca.

Ostateczne wyniki XI Warszawskich Rozgrywek Ligi DBA w ramach IV Ogólnopolskiej Ligi DBA są następujące:

1. Jarek (Greebo) Kocznur 39 pkt (4 bitwy, 3 wygrane, 1 przegrana) – (24) 0 pkt do Ligi
2. Robert (Robson) Szczelina 34 pkt (4 bitwy, 3 wygrane, 1 przegrana) – 18 pkt do Ligi – zdobywca specjalnej nagrody Turnieju w postaci armii do DBA
3. (NG) Michał (Michał312) Zawada 34 pkt (4 bitwy, 3 wygrane, 1 przegrana) – 15 pkt do Ligi
4. Ryszard (Raleen) Kita 33 pkt (4 bitwy, 3 wygrane, 1 przegrana) – 13 pkt do Ligi
5. (NG) Andrzej (Kretus) Kręt 29 pkt (4 bitwy, 2 wygrane, 2 przegrane) – 11 pkt do Ligi
6. Piotr (Cisza) Ciszewski 28 pkt (4 bitwy, 2 wygrane, 2 przegrane) – 9 pkt do Ligi
7. Grzegorz (GRZ) Rząca 26 pkt (4 bitwy, 2 wygrane, 1 przegrana, 1 remis) – 8 pkt do Ligi
8. Paweł (QR) Kur 22 pkt (4 bitwy, 1 wygrana, 1 przegrana, 2 remisy) – 7 pkt do Ligi
9. (NG) Leszek (Lestek) Tarwacki 20 pkt (4 bitwy, 1 wygrana, 2 przegrane, 1 remis) – 6 pkt do Ligi
10. (NG) Dariusz (Pastor) Korcala 18 pkt (4 bitwy, 2 wygrane, 2 przegrane) – 5 pkt do Ligi
11. (NG) Tomasz Świderski 18 pkt (4 bitwy, 1 wygrana, 2 przegrane, 1 remis) – 4 pkt do Ligi
12. Konrad (Kadzik) Brzozowski 17 pkt (4 bitwy, 1 wygrana, 3 przegrane) – 3 pkt do Ligi
13. (NG) Maciek (Maciejus) Kwieciński 15 pkt (4 bitwy, 1 wygrana, 2 przegrane, 1 remis) – 2 pkt do Ligi
14. (NG) Adam (Wasil) Wasilewski 8 pkt (4 bitwy, 4 przegrane) – 1 pkt do Ligi

Przy pierwszym remisie (Robson i Michał Zawada – po 34 pkt) o zajęciu 3 miejsca przez Michała Zawadę zadecydowała jego przegrana w bitwie z Robsonem.
Przy drugim remisie (Pastor i Tomek Świderski – po 18 pkt) o lepszym miejscu Pastora zadecydowała większa liczba jego zwycięstw.

Maciek (Maciejus) Kwieciński został zdobywcą nagrody książkowej ufundowanej przez wydawnictwo Erica, rozlosowanej po zakończeniu turnieju wśród wszystkich jego uczestników.

W klasyfikacji Kilerów Generałów turniej ten można uznać za turniej polowania na generałów. W sumie we wszystkich bitwach 9 graczy wyeliminowało 12 generałów (!), z czego aż 3 graczy zdjęło przeciwnikom po dwóch generałów:

1. (NG) Michał (Michał312) Zawada – 2 pkt +1 pkt premii za dwóch generałów (zdobywca tytułu Kilera Generałów na Turnieju i nagrody z tym związanej)
2. (NG) Leszek (Lestek) Tarwacki – 2 pkt +1 pkt premii za dwóch generałów
3. Robert (Robson) Szczelina – 1 pkt
4. Ryszard (Raleen) Kita – 1 pkt
5. (NG) Andrzej (Kretus) Kręt – 1 pkt
6. Piotr (Cisza) Ciszewski – 1 pkt
7. Grzegorz (GRZ) Rząca – 1 pkt
8. Konrad (Kadzik) Brzozowski – 1 pkt
Jarek "Greebo" Kocznur – 0 pkt w klasyfikacji (dwóch generałów)

Klasyfikacja Łupieżców jak zwykle jest zdecydowanie bardziej elitarna, ale i w niej na tym turnieju pojawił się zdobywca tego tytułu. Tym bardziej należy go wyróżnić, że w całym turnieju niestety nie za dobrze mu poszło:

(NG) Adam (Wasil) Wasilewski – 1 pkt (zdobywca tytułu Łupieżcy na Turnieju i związanej z tym nagrody)

Na turnieju było i zagrało 18 armii.

Swoimi armiami wsparli turniej:

Kadzik – 3 amie (II/20a. Ptolemaic 274-167BC, II/32. Later Carthaginian 275BC-146BC i II/49. Marian Roman 105-25BC do dodatkowej rezerwowej bitwy)
QR – 2 armie do bitwy pod Cedynią (III/52. East Frankish 888AD-1106AD i III/62a. Early Polish 960-1200AD)
Robson – 1 armia (III/75. Konstantinian Byzantine 1042AD-1071AD) i 11 elementów do dwóch innych armii
Kretus – 1 armia (IV/68a. Medieval Spanish 1340AD-1485AD)
Wielkie podziękowania im za to!

Poza bitwami/armiami zapowiedzianymi wcześniej na forum mieliśmy też jedną parę armii rezerwową. Była to para do bitwy pod Taurus z 39 r. p.n.e. czyli II/37. Parthian 250BC-225AD i II/49. Marian Roman 105-25BC. Para ta przydała się w ostatniej IV serii bitew, umożliwiając zachowanie zasady, że żaden gracz nie gra na turnieju dwa razy tą samą parą armii.

Użycie poszczególnych bitew wyglądało następująco:

Bitwy z okresu rydwanów
Kadesz 1288 r. p.n.e – 3 razy
P’ing-yin 554 r. p.n.e. – 3 razy

Bitwy z okresu klasycznej starożytności
Rafia 217 r. p.n.e. – 4 raz
Kanny 216 r. p.n.e. – 3 razy
Taurus z 39 r. p.n.e. – 1 raz

Bitwy z okresu wieków ciemnych
Cedynia 972 r. – 3 razy
Manzikert 1071 r. – 4 razy

Bitwy z okresu średniowiecza
Rzeka Indus 1221 r. – 4 razy
Aljubarrota 1385 r. – 3 razy

Więcej informacji, w tym aktualne wyniki ligi, znajdziecie na forum, w dziale Ligi DBA.

Autor: Raleen, Greebo
Zdjęcia: Raleen

Opublikowano 11.02.2013 r.

« poprzednia		następna »

Poprawiony: poniedziałek, 11 lutego 2013 11:49