To nasza druga rozgrywka w tę zabytkową i rzadką grę. Tym razem postanowiliśmy zagrać na  zasadach szczegółowo uwzględniających straty (a więc dłuższych, bardziej żmudnych itd.). Dodają one trochę smaczku grze, bo jak trafimy w okręt, to potem sprawdzamy, w co trafiliśmy. I jak np. trafimy dwa razy w kotłownię albo w maszynownię, to okręt może zostać spowolniony albo wręcz stanąć w miejscu (zależnie od tego, ile ma tych kotłowni i maszynowni) albo możemy mu zdemontować część uzbrojenia, zniszczyć główne stanowisko dowodzenia itd. Niestety wymaga to więcej rzucania, jednak po doświadczeniach z poprzedniej rozgrywki (upłynęło już prawie półtora roku) zaopatrzyliśmy się tym razem w kilkadziesiąt (sic!) kostek, by wszystko szło w miarę sprawnie i z zapałem oraz dobrą wiarą w możliwości gry przystąpiliśmy do rozgrywki. Strony bez zmian z uwagi na pewne zamiłowania Xardasa do niemieckich okrętów z tego okresu.

Xardas – flota niemiecka, Raleen – flota brytyjska.

Flota brytyjska na początku bitwy. Całość sił podzielona została na dwa zespoły. Pierwszy, większy składa się z krążowników liniowych (Princess Royal, Lion, Tiger, New Zealand, Indomptable) i trzech krążowników lekkich typu Aurora (Aurora, Arethusa, Undaunded) oraz osłony niszczycieli. Drugi, mniejszy zespół tworzą 4 krążowniki typu Birmingham (Nottingham, Southampton, Birmingham, Newcastle) oraz drugi zespół niszczycieli. Okręty ciężkie zostały podzielone z uwagi na ich prędkość – krążowniki lekkie drugiego zespołu są nieco wolniejsze, natomiast te z pierwszego zespołu są w stanie nadążyć za krążownikami liniowymi

Siły brytyjskie obrony wybrzeża: krążowniki lekkie Forward i Foresight, nieco już przestarzałe – pozycje wyjściowe

Kolejna grupa brytyjskich sił obrony wybrzeża: krążownik lekki Patrol i okręt liniowy Implacable, także trochę przestarzałe (zwłaszcza ten ostatni) – pozycje wyjściowe

Nadpływa eskadra niemiecka, padają pierwsze salwy z najcięższych dział 343 mm krążowników liniowych Princess Royal, Lion i Tiger. Po stronie niemieckiej w kierunku floty brytyjskiej wysuwają się krążowniki lekkie Graudenz, Kolberg, Rostock i Stralsund, które póki co nie mogą jeszcze nawiązać walki. Krążowniki liniowe Seydlitz, Derfflinger i Moltke oraz krążownik pancerny Blucher płyną bardziej z tyłu

Niemieckie krążowniki lekkie zbliżają się do floty brytyjskiej, rozpoczynając jej ostrzał. Same także stają się z początku głównym celem zgrupowania admirała Beatty. W pierwszej kolejności obrywa idący z przodu Graudenz, który zostaje wkrótce trafiony z komorę amunicyjną (by uzyskać to trafienie gracz angielski musiał wyrzucić 3 „jedynki” na kostkach K6, czyli prawdopodobieństwo zajścia takiego zdarzenia wynosiło 1/216 – i jako żywo 3 „jedynki” wypadły). Tak więc Graudenz eksplodował. Po nim głównym celem ostrzału Brytyjczyków stał się drugi w szyku Kolberg, wkrótce mocno pokiereszowany. Po stronie brytyjskiej obrywały z początku głównie niszczyciele, bo okazało się, że krążowniki były w dalszym sektorze ostrzału

Nie zważając na straty niemieckie krążowniki lekkie zmniejszają dystans. Na okrętach spore straty, obrywają jednak również brytyjskie niszczyciele i nieznacznie brytyjskie krążowniki lekkie. Kolberg, wielokrotnie trafiony, już ledwo unosi się na wodzie

W wyniku ciężkich strat zatonęły Kolberg i Rostock, na placu boju pozostał po stronie niemieckiej krążownik lekki Stralsund. Po stronie brytyjskiej ciężkie straty poniosły niszczyciele, z których kilka również zatonęło. Tymczasem do walki włączają się główne siły niemieckie, którym walka krążowników lekkich miała „kupić czas” by mogły przebić się w stronę brytyjskiego wybrzeża (drugim, alternatywnym celem Niemców, było zadanie flocie brytyjskiej jak największych strat i późniejsza ucieczka, co zgodnie z warunkami zwycięstwa, mogło im przynieść końcowy sukces)

Po zatopieniu osamotnionego Stralsunda celem Brytyjczyków staje się wkrótce krążownik pancerny Blucher. Główny trzon eskadry, czyli najcięższe okręty, prowadzą już pojedynek na najdłuższe dystanse z krążownikami liniowymi niemieckimi, koncentrując ogień na Seydlitzu. W stronę Bluchera skierowane zostają krążowniki lekkie, które łączą się wszystkie w jedną grupę, i krążownik liniowy Indomptable

Niemcy koncentrują ogień z Bluchera na brytyjskich niszczycielach. Liczą jeszcze na to, że oczyszczą pole, ewentualnie zatrzymają któryś z ciężkich okrętów brytyjskich i wtedy skutecznie zaatakują go swoimi torpedowcami, które dotychczas niemal w ogóle nie ucierpiały. Blucher podchodzi na bliską odległość do szyku Brytyjczyków, co jednak naraża go na ciężkie straty. Wkrótce zostaje zatopiony salwami krążowników lekkich i krążownika liniowego Indomptable

W czasie gdy Blucher toczył swoją ostatnią walkę, pojedynek prowadzą niemieckie i brytyjskie krążowniki liniowe. Brytyjczykom udaje się kolejno trafić kilka razy w sterówkę Seydlitza, co na początku go spowalnia, a potem niemal zatrzymuje w miejscu. Chcąc osłonić swój okręt flagowy, krążowniki liniowe Derfflinger i Moltke, oraz reszta eskadry zostawiły go na chwilę z tyłu i zbliżyły się do Brytyjczyków, skracając dystans. W wyniku ostrzału wkrótce trafiony zostaje Lion. Jednak pod koniec rozgrywki sytuacja eskadry niemieckiej była nie do pozazdroszczenia. Straciła 4 krążowniki lekkie i krążownik pancerny Blucher. Trafiony kilka razy został także Seydlitz, który gdy został przejściowo zatrzymany, stał się łatwiejszym celem (do stojących w miejscu okrętów łatwiej się strzela). Podobna rzecz przydarzyła się także Lionowi, jednak szczęśliwie w tym etapie, gdy miał przymusowy postój, salwy niemieckie wyjątkowo chybiały. Pozostały jeszcze Niemcom torpedowce, jednak szanse ich skutecznego zastosowania w praktyce wyglądały iluzorycznie. Po stronie brytyjskiej ofiarą walk padły głównie niszczyciele (w sumie zatopionych zostało ponad 10 jednostek), straty na krążownikach lekkich były bardzo niewielkie. Wspomnijmy jeszcze na koniec o dzielnych brytyjskich siłach obrony wybrzeża, którym szczęśliwie udało się połączyć z głównym trzonem floty i tym samym uniknąć zniszczenia

Rozgrywkę zakończyliśmy po nieco ponad 4 godzinach (nie licząc rozstawiania). Sytuacja zmierzała do klęski floty niemieckiej, chociaż nie wszystko było jeszcze przesądzone. Strona brytyjska wyciągnęła wnioski z poprzedniej rozgrywki i starała się trzymać z daleka od niemieckich krążowników liniowych, prowadząc z nimi walkę na dystans, w której uzyskała pewne sukcesy, sama praktycznie niemal nie ponosząc strat. Starała się też koncentrować ogień na jednym celu. W pierwszej fazie Brytyjczycy postanowili przede wszystkim zniszczyć płynące najbliżej nich lekkie krążowniki niemieckie, a następnie, gdy nadarzyła się ku temu okazja, krążownik pancerny Blucher, który uległ wyjątkowo łatwo. Z kolei Niemcy (niezbyt historycznie) najczęściej ostrzeliwali brytyjskie niszczyciele, zadając im spore straty. Gdy kończyliśmy rozgrywkę, Niemcy do wybrzeża mieli jeszcze daleko i ten cel wydawał się trudny do zrealizowania.

Osobny temat to wrażenia z gry. Za sprawą uwzględniania dodatkowych efektów, w tym szczególnie efektownego trafienia Graudenza w główną komorę amunicyjną, rozgrywka nabrała trochę więcej smaczków, ale to wszystko co można o niej powiedzieć dobrego. Same rzuty na ostrzał, mimo zaopatrzenia się w dużą liczbę kości, ponownie okazały się bardzo żmudnym procesem. Teraz, gdy doszło jeszcze do tego sprawdzanie szczegółowych efektów ostrzału (w co trafiliśmy) i różnych innych szczegółów, procedura dodatkowo się wydłużyła, dlatego po 4 godzinach byliśmy tak zmęczeni, jak po rozgrywce 8-godzinnej. Stąd też wcześniejsze zakończenie gry.

Dodatkowym problemem, jaki się pojawił, były wątpliwości co do sposobu uwzględniania strat. Niestety instrukcja okazuje się tu trochę nieprecyzyjna i z początku uwzględnialiśmy same efekty w postaci trafienia maszynowni, nadbudówek, sterówki itd., licząc punkty strat poszczególnych części okrętu. Jednak, gdy okazało się, że niektóre niszczyciele unosiły się na wodzie po kilkunastu trafieniach ciężkimi pociskami, i jeszcze, chociaż z ograniczoną mocą, były w stanie strzelać, zmieniliśmy sposób uwzględniania strat, traktując trafienia w maszynownię, sterówkę, kotłownie itd. jako efekty dodatkowe, a obok  tego licząc ogólną liczbę trafień, która po przekroczeniu odporności okrętu powodowała jego zatonięcie. Wydaje się, że w praktyce efekty ostrzału okazały się wówczas bliższe rzeczywistości. Zmiana nastąpiła na początku rozgrywki, stosunkowo wcześnie. Na koniec jeszcze wykaz trafień okrętów (prowadziliśmy taki rejestr, zgodnie z tym jak tego wymaga gra i załączone do niej tabele). Niżej tylko przykładowe dane (w kolejnych punktach podane są trafienia).

Niszczyciel Miranda (bryt.): 1) sterówka, 2) magazyn art. gł, 3) nadbudówka (6 pkt), 4) nadbudówka (6 pkt), 5) kotłownia II, 6) rykoszet, 7) wieża art. gł., 8) rykoszet, 8) mag. art. gł., 9) maszynownia II, 10) mag. art. gł., 11) wyrzutnia torped, 12) wyrzutnia torped, 13) mag. art. gł., 14) burta (10 pkt), 15) mag. art. gł., 16) maszynownia I, 17) wieża art. gł., 18) burta (10 pkt). To był okręt-rekordzista jeśli chodzi o liczbę przyjętych trafień, system uwzględniania strat jeszcze zanim wprowadziliśmy zmianę, o której mowa wyżej.

Niszczyciel Laurel (bryt.): 1) nadbudówka (6 pkt), 2) maszynownia II, 3) nadbudówka (6 pkt), 4) kotłownia II, 5) burta (6 pkt), 6) kotłownia I, 7) rykoszet, 8) kotłownia I, 9) nadbudówka (6 pkt), 10) burta (6 pkt).

Krążownik lekki Graudenz (niem.): 1) pokład (20 pkt), 2) maszynownia II, 3) Główne Stanowisko Dowodzenia (GSD), 4) burta (25 pkt), 5) wieża art. gł., 6) magazyn art. gł., 7) komora amunicyjna (eksplozja okrętu).

Krążownik lekki Rostock (niem.): 1) kotłownia I, 2) burta (10 pkt), 3) magazyn art. gł., 4) kotłownia I, 5) wyrzutnia torped, 6) burta (4 pkt), 7) rykoszet, 8) kotłownia II, 9) burta (4 pkt), 10) GSD, 11) GSD, 12) sterówka, 13) mag. art. gł., 14) mag. art. gł., 15) mag art. gł., 16) kotłownia I.

Krążownik lekki Lowestoft (bryt.): 1) mag. art. gł., 2) burta (15 pkt), 3) kotłownia I, 4) burta (15 pkt), 5) kotłownia I.

Krążownik liniowy Seydlitz (niem.): 1) sterówka, 2) mag. art. śr., 3) burta (25 pkt), 4) maszynownia II, 5) sterówka, 6) sterówka.

Dyskusja o grze na FORUM STRATEGIE

Autor: Raleen
Zdjęcia: Raleen

Opublikowano 31.10.2012 r.

« poprzednia		następna »

Poprawiony: poniedziałek, 05 listopada 2012 13:05