Zanim Aleksander III, późniejszy Wielki, wziął się za imperium perskie Achemenidów, musiał zabezpieczyć swoje własne europejskie włości. Jak to zrobić skutecznie? Należy przypomnieć sąsiadom, jakim niebezpiecznym sąsiadem się jest. Dlatego wiosną 335 roku przed naszą erą wojsko macedońskie rusza na Bałkany, aby zabezpieczyć północną granicę królestwa Macedonii. Do istotnych epizodów tej kampanii należą starcia z królami Ilirów, Klejtosem oraz Taulantów, Glaukiaszem.

W 335 roku pierwszym etapem działań Aleksandra była Tracja. Tutaj armia Traków pod wodzą swojego króla Syrmusa zmusiła Macedończyków do bitwy. Sprytni Trakowie ukryli się w wąwozie, zostali jednak wywabieni stamtąd ostrzałem prowadzonym przez lekką piechotę. Na równinie oddziały Syrmusa nie mogły liczyć na wielkie szanse. Czy scenariusz na podstawie tej bitwy pozwoli na odwrócenie historii?

Trybalowie – Ryszard „RyTo” Tokarczuk, Macedończycy – Raleen.

Ustawienie początkowe. Brązowi Trybale w pozycji defensywnej i czerwoni Macedończycy. Scenariusz ma limit czasowy, więc gracz macedoński musi wykazać się inicjatywą

Zbliżenie na prawe skrzydło wojsk plemiennych. Część oddziałów pochowana jest w lasach, część zajmuje pozycje na zboczu wzgórza. Trybalowie posiadają wyłącznie piechotę, ale każdy z ich oddziałów ma na wyposażeniu oszczepy

Pozycje w centrum zajmuje sam król Syrmus w otoczeniu doborowej, tj. ciężej uzbrojonej, piechoty. Morale jest wysokie, ale czy Macedończycy dadzą sobie dmuchać w kaszę?

Lasy rozbrzmiewają echem pogróżek kierowanych w stronę wojsk Aleksandra. Teren wybitnie nie sprzyja ciężkim jednostkom macedońskim. Właściwe wykorzystanie wzgórz i lasu może przesądzić o zwycięstwie. Powyżej na zdjęciu pozycje lewego skrzydła Trybalów

Macedońskie wojska w ordynku, harcownicy z przodu, ciężka piechota w centrum i kawaleryjskie oddziały na skrzydłach. Powyżej prawe skrzydło pod samym Aleksandrem

Macedońskie lewe skrzydło pod wodzą Filotasa

Aleksander jako wódz o wybitnej inicjatywie może wykonać pierwsze posunięcia. Lekka piechota macedońska rozwściecza kilka oddziałów Trybalów – wkrótce opuszczą oni swoje pozycje, aby szukać chwały w boju na równinie. Pierwsze starcia na skrzydle Aleksandra pokazują przewagę hypaspistów nad plemienną piechotą – pierwsze oddziały zaczynają uciekać

W centrum barbarzyńcy, którzy „wypadli przed szereg” zostali zmuszeni do ucieczki, ale niedługo potem zostali zreorganizowani przez swojego króla. Cóż, że za chwilę...

Szarża kawalerii na skrzydle Filotasa oraz natarcie falang w centrum jest bezlitosne. Kto potrafi – ucieka, kto dotrzymuje pola – zostaje zabity na miejscu (i opuszcza planszę)

Szyki obrońców i atakujących mieszają się. Wódz Trybalów, Arbeus, próbuje własnym mieczem powstrzymać natarcie macedońskich hetajrów – jednak nie zmieni to ostatecznego rezultatu i jego żołnierze zostaną zmuszeni do ucieczki

Wzgórze, które zajmował jeszcze przed chwilą Arbeus, jest już stracone

Pozycja doborowych oddziałów Syrmusa jest zagrożona – Macedończycy po zajęciu wzgórza potrzebują jeszcze chwili na przegrupowanie się, ale atak niechybnie nastąpi

Na drugim skrzydle rezerwowe oddziały Trybalów wypadają z lasu. Pierwszymi ofiarami niespodziewanego kontrataku jest oddział agemy hypaspistów, który zostaje kompletnie rozbity w wyniku ataku od boku. Ten sam los spotka jeszcze drugi oddział hypaspistów. Macedończycy chwilowo powstrzymani

Klejtos, jeden z wodzów, podbudowany przykładem wojowników zabijających hypaspistów, podrywa do walki cięższą piechotę i uderza na zmęczonych falangitów. Szyki zderzają się, wódz ryzykuje głową, ale Macedończycy utrzymują pozycję. Barbarzyńcy załamani uciekają w popłochu

Tymczasem kontratak na skrzydle nabiera rumieńców. Kolejne oddziały opuszczają bezpieczny las, aby zagrozić falangom atakiem od boku lub tyłu

Uderzenie jest potężne i odpycha piechotę macedońską. Barbarzyńcy podnoszą triumfalnie głos, ale...

Aleksander dostrzega zbliżający się kryzys i reaguje. Kawaleria powstrzymuje barbarzyńców szarżami od tyłu, falangi zaś zmuszają do ucieczki jednostki będące w centrum. Powstaje zamieszanie, bowiem uciekinierzy wpadają na siebie. Nie sposób w takiej sytuacji prowadzić bitwy – Syrmus przegrywa tracąc większość swoich sił. Pewnym pocieszeniem może być fakt, że dwie jednostki hypaspistów będą musiały być utworzone przez Aleksandra na nowo

Sytuacja w centrum po zakończeniu rozgrywki. Macedończycy zwyciężają, rozbite jednostki Trybalów cofają się w góry i do lasów

Autor: Ryszard „RyTo” Tokarczuk
Zdjęcia: Raleen

Opublikowano 23.06.2012 r.

« poprzednia		następna »

Poprawiony: sobota, 23 czerwca 2012 17:48