Cesarskie bagnety

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Informacje o książce
Pełny tytuł: Cesarskie bagnety. Taktyka napoleońskich baterii, batalionów i brygad na podstawie regulaminów z epoki
Autor: George Nafziger
Tłumaczenie: Grzegorz Smółka
Wydawca: Napoleon V
Rok wydania: 2012
Stron: 377
Wymiary: 24,2 x 17 x 2,8 cm
Oprawa: twarda
ISBN: 978-83-61324-18-8

Recenzja
Książka, którą tym razem postanowiłem zrecenzować, należy do tych, których pasjonatom zawartej w niej tematyki przedstawiać nie trzeba. Jednak, ponieważ jak słusznie pisze w polskim wstępie do tego dzieła jego redaktor Mariusz Promis, zagadnienia napoleońskiej taktyki nie należą do prostych i „wykładali się” na nich nawet renomowani historycy, a jednocześnie bez tej wiedzy trudno zrozumieć wojnę tej epoki, o takich książkach nigdy za wiele. Postaram się też oczywiście napisać jak wypadło polskie wydanie publikacji George’a Nafzigera.

Poprawiony: środa, 10 kwietnia 2013 17:45

Więcej…

 

Konkurs modelarski na najładniejszą armię DBA

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Na Forum Strategie rozpoczął się konkurs modelarski na najładniejszą armię w systemie DBA. Potrwa on od 8.IV do 15.IX.2013 r. Finał konkursu i wręczenie nagród będą miały miejsce na imprezie Pola Chwały, odbywającej się w dniach 27-29.IX.2013 r. w Niepołomicach. Wszystkich malujących figurki zapraszamy do wzięcia udziału (nie trzeba być fanem DBA – wystarczy, że malujecie figurki). Czasu na malowanie jest sporo, bo aż 5 miesięcy, natomiast armia do DBA to w wersji podstawowej jedynie 12 elementów plus obóz.

Regulamin konkursu, określający szczegółowo jego przebieg, w tym nagrody:
http://www.strategie.net.pl/viewtopic.php?f=237&t=11905

Więcej informacji na temat konkursu znajdziecie w poniższym dziale Forum Strategie:
http://www.strategie.net.pl/viewforum.php?f=237

Organizatorami konkursu są Forum Strategie i Stowarzyszenie Miłośników Historii Wojskowości POLA CHWAŁY.

Poprawiony: wtorek, 09 kwietnia 2013 10:51

Więcej…

 

Memoir ’44. Equipment Pack (Days of Wonder)

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Rodzina dodatków „Memoir’a ’44” rośnie w oczach. W chwili pisania tej recenzji liczyła już 2 dodatki duże, 2 terenowe, 3 armijne, mapę dwustronną, 2 księgi scenariuszy, 3 dodatki scenariuszowe, rozszerzenie na grę ośmiosobową, zestaw nietypowych map... co łącznie z podstawką daje 16 pudełek. Ich jakość i poziom wnoszonych modyfikacji są bardzo różne.

Poprawiony: poniedziałek, 08 kwietnia 2013 20:02

Więcej…

 

Chanat Krymski

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Informacje o książce
Pełny tytuł: Chanat Krymski. Państwo koczowników na kresach Europy
Autor: Leszek Podhorodecki
Wydawca: Bellona
Rok wydania: 2012
Stron: 423
Wymiary: 20,5 x 14,7 x 2,5 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-11-12262-8

Recenzja
Przyznam, że gdy zobaczyłem ten tytuł na półce sklepowej, tym co skłoniło mnie do przyjrzenia mu się było nazwisko autora. Przed laty przeczytałem wydaną w 1987 roku pracę Leszka Podhorodeckiego pt. „Chanat Krymski” (mam ją zresztą do dzisiaj). Jak się okazało, nowa książka Bellony jest wiernym powtórzeniem tamtej – taka informacja znajduje się w niej na początku. Dla tych, którzy kiedyś mieli do czynienia z tym dziełem, wydaje się to najistotniejsza wiadomość, bo Bellona należała ostatnimi czasy do wydawnictw, do których – mówiąc językiem policjantów „drogówki” – trzeba stosować zasadę ograniczonego zaufania (w tym przypadku nie na drodze, ale przy kupowaniu).

Poprawiony: środa, 03 kwietnia 2013 09:34

Więcej…

 

Pieśń miecza

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Informacje o książce
Autor: Bernard Cornwell
Tłumaczenie: Agnieszka Zając, Mateusz Pyziak
Wydawca: IW Erica
Seria: Wojny Wikingów
Rok wydania: 2013
Stron: 515
Wymiary: 13,9 x 20,5 x 3,1 cm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-62329-72-4

Recenzja

„Wojny Wikingów” to obok „Trylogii arturiańskiej” drugi monumentalny cykl powieści autorstwa brytyjskiego pisarza Bernarda Cornwella, którego fabuła obraca się wokół najstarszych dziejów angielskiej państwowości. „Pieśń mieczy” to kolejna, czwarta już, książka opowiadająca o losach Uthreda.

Poprawiony: niedziela, 24 listopada 2019 09:47

Więcej…

 

Edukacja wojskowa Napoleona – król świstaków

  • PDF
  • Drukuj
  • Email

Pora na ostatni przedpremierowy fragment książki Jeana Colina „Edukacja wojskowa Napoleona”, ukazującej się w kwietniu tego roku nakładem wydawnictwa Napoleon V. Tym razem chciałem podzielić się pewną ciekawostką, na którą natrafiłem podczas lektury dokumentów źródłowych zawartych w ostatnim rozdziale książki oraz w części poświęconej Armii Włoch, w której Napoleonowi przyszło stawiać pierwsze kroki jako dowódcy szczebla operacyjnego. Celem Armii Włoch i współpracującej z nią w pewnym zakresie Armii Alp miała być, jak sama nazwa wskazuje, inwazja Włoch, w tym zwłaszcza ich północno-zachodniej części, rozciągającej się za Alpami, generalnie stanowiącymi w tym rejonie wówczas (podobnie jak i dziś) granicę Francji. Kraina, którą usiłowali opanować, nazywana jest Piemontem. Władał nią wtedy król z dynastii sabaudzkiej, będący jednocześnie władcą Sardynii, stąd zamiennie używane określenia: „król Piemontu” i „król Sardynii”. Podobnie armię piemoncką nazywano armią sardyńską itd. Otóż w związku z tym, że armie francuskie, mimo ich ambitnych zamierzeń poniesienia rewolucji bratnim narodom, utkwiły na dłużej w owych Alpach i walki toczyły się w znacznej mierze na obszarach górskich, wśród kierujących działaniami Armii Włoch i Alp (a zwłaszcza tej ostatniej) reprezentantów ludu (czyli komisarzy przysłanych przez władze centralne) pojawiło się określenie króla Piemontu (Sardynii) jako „króla świstaków”. Dobrze korespondowało ono z ówczesnym położeniem militarnym obu armii francuskich, uparcie dążących do tego, by w końcu wyjść z tych nieszczęsnych gór i wkroczyć do kraju „króla świstaków”, czyli Piemontu, którego spichlerze – jak wierzono – były pełne, a i klimat dużo bardziej znośny. Da się zauważyć także, że ten swoisty kryptonim króla Piemontu zyskał zwolenników także w Komitecie Ocalenia Publicznego. Niżej trzy listy z korespondencji między reprezentantami ludu przy Armii Alp i Armii Włoch oraz Komitetem Ocalenia Publicznego (w pierwszym przypadku jest to tylko fragment). „Króla świstaków” pozwoliłem sobie w tekście wyróżnić. Dodam, że to nie wszystkie dokumenty, w których się on pojawia. Poza tym znajdziecie w tych tekstach nieco rewolucyjnej retoryki, dobrze oddającej klimat czasów, które przedstawia książka Jeana Colina.

***

List reprezentantów ludu przy Armii Alp do reprezentantów ludu stanowiących Komitet Ocalenia Publicznego z 19 prairiala roku II (8 czerwca 1794)

„Pozwalamy sobie ogłosić wam, że kolumna Armii Alp, dowodzona przez generała Vaubois, weszła w posiadanie słynnej pozycji Barricades 17 prairiala. Żywe ataki republikanów od strony gór Cenis i Bernarda przekonały Piemontczyków, że mamy zamiar przebić się przez dolinę Aosty – skierowali tam szybko 10 000 ludzi. Ale podczas, gdy ci niewolnicy prężyli muskuły, skierowaliśmy nasze bataliony do doliny Stury i Barricades zostały zdobyte bez przelania jednej kropli krwi francuskiej. Nikczemni satelici króla świstaków uciekli z taką szybkością, że nie byliśmy nawet w stanie wziąć jeńców. Aby wyrobić wam prawdziwy obraz tej pozycji, przeczytajcie opis zrobiony przez Saint-Simona, historyka kampanii 1744 roku (wydany w Amsterdamie w 1770 roku, strona 64).

Poprawiony: piątek, 29 marca 2013 09:32

Więcej…

 

Strona 236 z 310